PARK FAMİLY AND BYUN BAEKHYUN

"Bu Beni Bekletiğin İçin Gardenya'm"

Uyku gerçekten iyi bir kaçamaktı. Her şeyden uzaklaşıp sadece kendi dünyanda olmak bazen güzel olsa da bazen bir o kadar da kötü.

20 saniyeden az bir sürede görülen rüyaları aklından çıkaramamak,uzun bir süre etkisinde kalmak huzurumu elimden alamaya yetiyordu.

~'~'~'~'~'~'~'~'~'~'~'~'~

"Daha ne kadar kaçacaksın Baekhyun?"

Duyduğum sesle gözlerimi açmıştım.

Yatağımın ucunda oturmuş bana bakıyordu. Hemen doğrulup yatakta oturur pozisyona gelmiştim.

"S-sen n-neden bu-buradasın?" Dedim titrek sesimle.

Bir anda karşımda onu görünce titremişti sesim.

"Seni buraya kim aldı?!" Dedim bağırarak.

"Bağırmayı kes. Buraya beni sen aldın. Uzun zaman önce." Dedi yüzündeki alaycı gülümsemesiyle.

"Ne saçmalıyorsun sen?"

"Ah... Hadi ama unutmuş olamazsın bana sarılmak isteyip de sarılamadığın zamanları. Öyle değil mi?"

Aklıma dolan eski rüyalarımla onun yüzüne bakmayı sürdürüyordum.

"Sen bunu nereden biliyorsun? Hem eski eski de kaldı. Sen benim hayatımda yer alamazsın artık. Git buradan!"

Sonlara doğru sesim yükselmiş elimle kapıyı gösteriyordum.

O hâlâ yüzüme gülerek bakıyor ve bana doğru yaklaşıyordu.

Geri geri gitmeye çalışıyordum ama yatakta en fazla nereye kadar geri gidebilirdim ki?

En sonunda sırtım yatak başlığına çarpmıştı.

"Yolun sonundasın Gardenyam."

Yüzüme çok fazla yaklaşmıştı. Aramızda en fazla 3-4 santim vardı. Tam öpmek için daha fazla yaklaşmıştı ki

"HAYIR!" Diye bağırmıştım.

Yatağımdan sırılsıklam bir şekilde doğrulmuştum.

Etrafıma bakıyorum ama ona dair bir iz gözükmüyordu.

Ne yani rüya mıydı?

Ne rüyası bu bildiğiniz kâbustu. En son Jongdae yanımdaydı ve şimdi ondan da bir iz gözükmüyordu. Yavaşça ayaklarımı yataktan sarkıtmıştım.

Hâlâ kendime gelmeye çalışıyordum. Bu kâbusun etkisinden uzun süre çıkmayacağım belliydi.

Ne yapacaktım ben?

Ayağa kalmış kapıya doğru ilerliyordum. Kapıyı açmış salona doğru giderken yan odadan birinin konuşma sesi geliyordu.

"Merak etmeyin efendim. O şuan da uyuyor ve arkadaşlarına hiçbir şey anlatmamış."

Bu sesin kime ait olduğunu çıkaramamıştım. Odaya doğru bir göz atmıştım ki Kris'i görmüştüm.

Biriyle konuşuyordu.

Karşı tarafı dinleyip; "Sizin için elimden geleni yapacağım efendim. Merak etmeyin." Demişti.

Bu da ne demekti?

Tekrar karşı tarafı dinlemiş ve kısa bir tamam diyip kapatmıştı. Elinde telefonuna bakıyor,beni fark etmemişti.

Hızlıca oradan uzaklaşmıştım ki

"Chanyeol-ah sen bana anlatmazsan tabii ki gelirim Baekhyun'nun evine."

Bu Sehun'du. Kısa zamanda o kadar çok konuşmuştu ki sesini ayırt edebiliyordum ve o Chanyeol-ah mı demişti?