Ağlıyordum hıçkıra hıçkıra canım yanıyordu. Ben nasıl kurtulacaktım bundan? Başım sürekli bir beladaydı. İyi bir kişi olmayışını anlamıyordum bile. O kötü biriydi. Babasının annesine yaşattıkları yüzünden. Psikolojide, çocukluktan gelen travmalar yüzünden çocuk kendini evinde hissedermiş. Annesini veya babasınıda üstlendiği rol olarak, maske gibi kendine takarmış. Mesela baba alkolik , babanın alkolik oluşu, çocuğun küçüklükten canını yakmış, annesininde canını acıtmış aynı zamanda. Erkekte büyüdüğünde alkolik olarak, ve annesi gibi sessiz bir kadın alarak hayatına, erkek çocukluğunda ne yaşamışsa, kötü veya iyi büyüdüğündede kendini evinde hissetmiş olurmuş.
Onun hikayeside tam olarak buydu. Babası annesini aldatan, vuran, kızan , bağıran bir karakterdi. Sürekli annesine oyun oynarmış, büyüdüğünde o da bu role bürünmüştü.
Anneme mesaj atmadı. Beni boynumdan tutup zorla benimle sex yaptı. Canım öyle yanıyordu ki. Ağlıyordum. Hic gözümün yaşına bakmadı. Istemiyordum. 17 yaşındayım ben kime ne kötülük yaptımkide bunları yaşıyorum?Canım yanıyordu. Çığlık atamıyordum, atsam gözünün nasıl döneceğini tahmin ediyordum. Saçımdan tutuyordu beni canım acıyordu. Nasıl bir vicdandı bu? Gücü yeten birine nasıl bunları yapabilirdi? 5 yaşındaki bir çocuğu dövmek gibi bu. Zarar vermek gibi. Onun gücünün yetmeyeceğini bilirsin. O ağlarken yapma diye sen hala devam edersin. Nasıl bir acizlik bu?
Dur diyordum artık ona yeter. Dur!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bakire Genç kızın günlüğü
RomansaÇok sevdigini sanmıştım. Öyle olmadı işte. Beni hiç bırakmayacağını söylemişti. Biz hic ayrılmayacağız demişti. Ne kadar safım her dediğine inandım bende. Şimdi ise yüzünü görmediğim hergün için dua ediyorum.
