Tam Sana Kavuşmuşken

Bölüm 4

Kalktığımda acım çok fazlaydı bedenime yayılan acıyı hissetmiştim. Çok büyük bir acıydı ama hiçbir şey yapacak halim yoktu öyleydi...

Kapı kilitliydi.
Açtım susuzdum. Karnımda açtı ama bir şekilde dayanmaya çalşıyordum.

"Aç şu kapıyı lütfen Kürşat Rüya açtır, susuzudur"
diyişini duydum annemin.

Kapıya gittim sesleri dinlemek için

"Hayır kalsın orda.Bana karşılık verdi çenesini kapatırsa o zaman açarım bende kapıyı Mine. "

"Nasıl için el veriyor ya Nasıl o senin yavrun!!"

"Mine ben seninle evlenmek istemedim, istemedim!"

"BU BENİM Mİ HATAM PEKİ YA... RÜYA 'NIN MI HATASI MI KÜRŞAT?!!"

"Bana baş kaldırıyor Mine"

" Dövüyorsun çocuğu. Bir kere bile babacığım dedin mi ona... demedin şevkat gösterdin mi ona söylesene!!"

Bir ses duyamadım ondan

"Çıkar onu lütfen!"

"Mine ısrar etme çıkmayacak işte SUSS! ."

Boşanmamışlardı da fırsat tanımamışlardı aile büyükleri belki de

Annemim ağlamasını duymamak için ellerimle kullarımı kapattım o feryatları duymak istemiyordum çığlıkları...

Olduğum yerde oturmaya başladım. Bağırıp çağırıp kapıyı tekmelek yerine sadece orda oturdum. kaldım bir müddet orda sadece oturdum sessizlikte en azından sessislik insana huzur verirdi ya... birde de zorla evlendirme vardı tabii...
Uzandım soğuk zamine bir süre sonra alıştım zaten soğukluğuna çok soğuktu başta ama alıştım sonradan..tıpkı ilk başta kilitlenmeye alıştığım gibi. Bağırıp çağırmak yerine susup oturmak gibi.

Başımı zar zor kaldırarak bakındım şöyle.

Kapı sesi...

Refleks olarak irkildim

"Ban karşı gelmesen... ve o şeyi-"

"O şeyi içmene karşı geldiğim için burdayım alıştım artık dövmene bunlardan korkmuyorum artık ben..."
hafif güldüm.

"Annemi dövüyorsun... kendimi boşverdim zaten!"

Sustu.

"Sen bu meselelere karışma Rüya!"

"İŞİNE Mİ GELMEDİ?!!"

"BANA BAK!"
Elini kaldırdı

Tam bana vuracakken indirdi kolunu...

"Ne oldu vuracaktın? !"
dedim alaycı bir gülsemeyle

"Beni istemediğini biliyorum BA-BA"

"Evet bu doğru annenle evlenmek istemdim ben, senide"

"Bu benim hatam mı?"

"İstediğim şeyi yapmıyorsun RÜYA"

"İçmek istiyorsun!"

"Bunu seviyorum anladım mı??!"

"Bizi dövüyorsun ama buna boyun eğmem"

"Eğmeyeceğim asla"

dedim ve sustum

Kapıyı kapattı ve gitti...

Kafamı yasladım duvara...

Sonra tavana baktım bir süre. sanki değişik bir sey vardı tavanda sonra ben gökte yıldızların olduğunu düşündüm bir sürü yıldız.

Benim dünyam burasıydı aslında kendine kurduğum bu dünyada ben vardım keşke annemde girseydi ama Kürşat girmesin... bu dünyada kötülere yer erkeklere yer yok benim dünyamda

[Çünkü onlar kadına şiddet uygulayan varlıklardır]
Sesler geldi birden annemin zar zor çıkan sesini duyunca bir şeyler yapmak istedim ama yapamadım tabii...

"Seninle aynı çatı altında yaşadığım için o kadar utanıyorum ki Kürşat!"

"Bana mecbursun Mine benimle yaşamaya mecbursun!"

"O kızın da öyle..."

"Seninde kızın o!"
dedi

" Maalesef öyle zorla evlendirdiler seni benimle sana katlanıyorum artık ona da "

Ona derken beni kastetmişti zorla evlenmişlerdi bunu biliyordum maalesef, ben onun bana yaptıklarını yapmasını istiyordum sanki, bende isterdim güzelce annem ve babamla yaşamayı ama neden sürekli güzel davranmak yerine beni annemi dövmeyi tercih ediyordu. İstenmiyordum biliyordum ama benim suçum değildi bu

" Ben seni istiyorum sanki "
diye geçirdim aklımdan

Ağlayarak yaslandım duvara canım yanıyordu hemde çok göz yaşlarım yanağımı yakıyordu elimle sildim öylece oturdum kaldım orada nefes alamaz gibi oldum bir ara, ama artık yaşamayı bile istemiyordum bu benim umrumda bile değildi annem için hayyta kalmaya çalışıyordum o pislik anneme bir şey yapmasın diye bize yaptıklarından dolayı ondan nefret ediyordum.

"Ben bu karar verdim Kürşat benim hayatımda korkmak diye bir şey yok sen ve sen hayatımda olduğun sürece ben seninle savaşacağım"

"Savaşmayı bırakmayacağım ömür boyu burada olsam da"

"Bırakmayacağım..."

Ortaokul zamanlarım
Elinde bir kitap okumaya dalmıştım...

"İçki şişesi var orada versene bana"

"Peki efendim"

Koşa koşa mutfağa gittim. Kürşat içmek istiyordu gene. Buna engel olmam lazımdı

"Hayır  verme Filiz!"

"Ama Rüya hanım"

"Sen bakma onu ver şu şişeyi."

"Hayır dedim içip içip..."

Ayağa kalktı tabii bu sefer korkuyordum ondan öğrenmiştim ondan korkmamayı

"Oo eskiden karşımda tir tir titreyen Rüya nerede şimdi?"

"Sen o Rüya'yı istiyorsun ama yok o Rüya artık yok!"

"Bana bak!"

"Baktım!"

"Senden korkmuyorum!"

dedim kendimden emindim

Odama gittim direkt. Ondan korkmamayı öğrenmiştim artık. Güçlü olmayı öğrenmiştim...

Bölüm sonu okuyucu kuşlarım✨❤️

Yorumlarınız ve oylarınız benim için çok özel  ve güzel değerli ... okuyucu kuşlarım✨❤️