The Dollhouse

Κεφάλαιο 15ο

Θεέ μου, δεν ξέρω τι να κάνω.
Είμαι λίγο πριν πέσω στον προγραμματισμένο λήθαργο μου και οι αισθήσεις μου με τρελαίνουν.
Τι κάνει; Μα τι σκέφτεται;
Με κάθε δύναμη που μου έχει μείνει τον απωθώ αλλά σαφώς είναι πιο δυνατός από εμένα.
Τα χείλη του απομακρύνονται από τα δικά μου και οι κρόταφοί μας ακουμπούν μεταξύ τους.

«Κάποια στιγμή θα καταλάβεις τα πάντα.»ψιθυριζει στο αυτί μου πριν απομακρυνθεί από το κρεβάτι και τα φώτα μου σβήσουν μια και καλή.

[...]

Τα μάτια μου για μια ακόμα φορά ανοίγουν εξαντλημένα . Σηκώνομαι σχεδόν αμέσως. Το σώμα μου είναι παραπάνω χαλαρό από ότι συνήθως.Κοιτάζω την ώρα. Είναι 5 το πρωί. Το ξυπνητήρι δεν έχει χτυπήσει ,εγώ γιατί ξύπνησα; Αυτό το χάπι με επηρεάζει περισσότερο μέρα με τη μέρα. Με ελάχιστες δυνάμεις σηκώνομαι και πηγαίνω στο μπάνιο. Ο Τύραννος πρέπει να κοιμάται ,οπότε λογικά δεν θα μπει μέσα. Πλενομαι και φτιαχνομαι όσο πιο γρήγορα μπορώ ,δεν θέλω να παίζω με τη τύχη μου. Μπαίνω ξανά στο δωμάτιο και κλειδώνω τη πόρτα του μπάνιου. Ντύνομαι γρήγορα και τότε κοιτάζω το ξυπνητήρι. Το πλησιάζω και με το πάτημα ενός κουμπιού κλείνει.
Βγαίνω από το δωμάτιο και κατεβαίνω με σταθερό ρυθμό τα σκαλιά. Φτάνω στον 1ο όροφο όταν ακούω μια πόρτα να κλείνει. Το βλέμμα μου γυρίζει ενστικτωδώς προς τη κατεύθυνση που ακούστηκε  ο θόρυβος . Ο Τύραννος βγαίνει από το δωμάτιο της Isabelle και με κοιτάζει.
Όχι όχι όχι. Η ξεχασμένη χθεσινοβραδινη εικόνα πετάγεται στο μυαλό μου. Παίρνω φόρα και φεύγω γρήγορα κατεβαίνοντας τα σκαλιά.

«Mia ,έλα εδώ τώρα.»φωνάζει , αλλά όχι πολύ δυνατά για να μην ξυπνήσει τα κορίτσια.

Δεν σταματάω για κανέναν λόγο.

Ήθελε να φέρομαι σαν παιδί; Θα το έχει.

Τρέχω προς το ατελιέ και μπαίνω μέσα ενώ μετά κλείνω τη πόρτα απαλά ώστε να μην ακουστεί.
Κοιτάζω βιαστικά τον χώρο γύρω μου και χωρίς δεύτερη σκέψη ανοίγω τη ντουλάπα με τα υφάσματα και κρύβομαι πίσω από τα ρολά των υφασμάτων ,ενώ φροντίζω να κλείσω τη ντουλάπα και να βάλω μερικά υφάσματα πάνω από το κεφάλι μου για να με καλύψουν.

Δεν υπάρχει περίπτωση να με βρει εδώ.

Κάθομαι πιο ανετα μέσα στη ντουλάπα . Τέλεια ,τώρα μπορώ να κάτσω εδώ όση ώρα θέλει. Ο μόνος τρόπος να με βρει και ο πιο σίγουρος,είναι να δει τις κάμερες του σπιτιού . Εκτός αν περιμένει εμένα να βγω έξω. Προτιμώ να μείνω εδώ μέσα παρά να βγω έξω αυτή τη στιγμή.Και ας πεινάσω...και ας με καλεί η φύση. Θα με σκοτώσει αν με βρει.
Το μόνο σίγουρο.
Αλλά και εγώ το προκαλώ.