Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Her zamankinden çok ihtiyacım vardı varlığını bilmeye böylece her gün bakındım, Tanrı'yı aradım çevremde bitmek bilmeyen, uzun yaz gecelerinde anlamadım sesin ona ait olduğunu; bir ağustos böceği her öttüğünde kördü gözlerim, göremedim rahmetinin suladığını toprağı ve seçemedim bir çuha çiçeğinin ne de güzel açtığını bir anlamdı aradığım, insanoğluna bir sınavdı anlamadım asıl sınavı verenin bir kelebek olduğunu çelimsiz kanatlarıyla delmeye çalışırken kozasını ve bilmezdim o zamanlar, Tanrı'nın vücut bulduğunu çatlama cesareti gösteren her bir tohumda görünmeyeni görmeye çalışan her bir insanda, bulutların arasından göz kırpan her bir yıldızda hoplayıp zıplayan bir kuzuda, yemyeşil ovalarda minicik bir böcekte, ulu bir ağacın dallarında ve hatta; sabah çiğiyle parlayan bir küçücük yaprakta anlamam çok uzun süre aldı tanrı, güzel olan her şeyde vardı açtım gözlerimi bir başka yaz sabahına kirpiklerimde oynaştı güneşin altından ışıkları baktım, gördüm anladım; eksik kalan o noktayı doğadan başka bir yerde aramak gereksizdi onun varlığın
