Mako kasi Mahal Ko

Chapter 4

Pumasok ako sa paaralan at good thing hindi ako nagkasakit. Mag isa akong kumain sa Cafeteria at nagbabasakaling makita siya at mag sosorry or may eexplain kung bakit hindi siya dumating. Pero wala walang Makong dumating. Wala akong makong nakita sa paaralan. Hindi siya pumasok sabi ng kanyang mga kaklase. Asan ka na ba Mako? Galit ka ba? Dapat ako nga mgalit diba? Napahimas na lang ako sa mukha ko.

Dumating ang kaarawan ni Ate Purple at hindi ko parin siya nakita. Wala kahit anino niya ang pumasok sa school.

"Will she come?" tanong ni Ate Purple.

"Happy Birthday Ate! Dalaga kana. " natatawa kong sabi.

"Loko ka talaga bata ka. Si Pink nasaan siya?"

"Ewan ko  I mean, darating rin siguro yun, sige dun muna ako." iniwan ko si Ate doon. Ayaw ko muna siyang pag usapan. Nakakainis baka di siya nag pakita? May galit ba siya sakin ? Putek naman oh! Siya pa may ganang magalit? Ako na nga yung di sinipot, siya pa ang may ganang di mag pakita. Nakakainis!

"Dude ang panget mo na!" bungad sakin ng mga kaibigan ko.

"Ulol!"

"Ulol ka rin, di ka na sumasama sa gig namin. Tambak na ang sampung case ng beer sa bar ni Albert. Lagot ka! Iinomin mo yun lahat. One time."

"Tsk. Yun lang ? Kaya ko yun. Itlog lang yun. " pagkasabi ko nun ay naghiyawan ang mga baliw kong mga kaibigan.

"Tol. Girlfriend mo, hinahanap ka oh!" tinuro ito ni Liro. Nakita ko siya. Ang babaeng mahal ko.  Nakasuot siya nang kulay pula na damit since red at white namang yung theme.

"Pabayaan niyo yan. Kaya niya yung sarili niya." diko alam kung bakit ko yun nasabi bigla na lang kasi nag flashback sa isip ko ang katangahang paghintay ko sa kanya sa Park.

"I'll assist her." presenta ni Albert.

"Back off ! Stay shit away from my girlfriend. She's my property." napa kamot ako sa ulo ko. Ah! Ano bang nangyayari sakin? Rinig kong tumawa yung mga kaibigan ko. Pa simple akong naglalakad papunta sakanya and I admit she look dazzling and gorgeous on her dress napailing ako knowing that I'm wearing a red tuxedo and pants. Parang perfect match lang.

Nakita niya kong papalapit sa kanya kaya nanatili siyang nakatayo. I didn't smile, I just showed her my pokerface. Nang nasa harapan na niya ko, nag titigan lang kami. Ang mga mata niya. Shit! Bakit Pink? Bakit ka nasasaktan? Bakit ang lungkot lungkot ng mga mata mo? Pinamanhid mo ang mga tuhod ko pati na rin ang puso ko.

"You look handsome Mako!" she smiled a smile that is angelic and innocent. Pasimple akong napalunok gusto ko siyang yakapin at sabihing miss na miss ko siya. Gusto kong itanong kung bakit di siya sumipot. Gusto kong sabihing ang ganda ganda niya. Pero na unahan ako ng pride ko.

"Let's go. The Celebrant is waiting for you." inilahad ko ang braso ko para mahawakan niya at hindi naman ako nabigo. She hold my arms tightly.

"I'm sorry Mako. I know you're mad at me but forgive me." sincere niyang sabi pero hindi ko siya inimik.

"Oh! The gorgeous girlfriend of my brother. A pleasant evening Pink. " bati ni Ate Purple.

"A pleasant evening too Miss Purple and Happy Birthday."

"Thank You."

Nagsimula na rin yung party. Panay ang pagsulyap ko kay Mako. Minsan tumitingin siya sa kawalan at minsan nakikasabay rin siya sa pagtawa .

Pagkatapos ng 18Treasures at 18 Candles ay sumunod naman ang 18roses. At syempre dahil wala na si daddy at ako rin yung ka iisahang lalaki sa pamilya namin ay ako ang naging first dance ni Ate Purple.