-5 MONTHS LATER-
Φωνές...Μουσική...Γέλια...Χρώματα...Χορός...! Ζευγαράκια που φιλιούνται...που παίζουν...που γελάνε! Και εγώ...εγώ τόσο μόνη...Ψυχικά τουλάχιστον...Μου λείπει...Μου λείπει αυτός...το άρωμά του...η χροιά της φωνής του...η υφή των χειλιών του. Κοίταξα ξανά γύρω μου, εμποδίζοντας τα δάκρυα να τρέξουν από τα ήδη βουρκωμένα μάτια μου. Μα πόσο μου λείπει..Ένιωσα δυο χέρια να με αγκαλιάζουν. Φυσικά! Η Ashley! Η καλύτερη μου φίλη...Είναι πάντα εκεί...μαζί μου...με στηρίζει! Από την ημέρα που έφυγε...έχει γίνει η σκιά μου. Ξέρω πως δεν είμαι η καλύτερη παρέα ώστε να περνάει τόσες ώρες μαζί μου...Βασικά δεν ξέρω αν μπορώ να θεωρηθώ καν παρέα πλέον...
''Είσαι εντάξει;'' Την άκουσα να μου ψιθυρίζει στο αυτί. Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου, υποδίοντας για ακόμη μια φορά πως είμαι καλά. Ήξερε. Ήξερε πως της έλεγα ψέματα...δεν ήθελε όμως να με πιέσει. Μου χαμογέλασε στραβά και γύρισε ξανά προς την υπόλοιπη ''παρέα''. Γύρισα το κεφάλι μου ξανά προς όλα αυτά τα καψουρεμένα ζευγαράκια. Κάπως έτσι ίσως και χειρότερα κάναμε και εμείς..Ποιος να 'ξερε όμως...Δεν άντεξα...τα μάτια μου ελευθέρωσαν εκατομμύρια δάκρυα για ακόμη μια φορά. Δεν το αντέχω αυτό...Να ήξερα τον γαμημένο λόγο που έφυγε τουλάχιστον...Θέλω να πεθάνω...αν δεν μπορώ να είμαι μαζί του...Ναι...τότε αυτό θέλω!
-4 MONTHS AGO-
''Justin; Πατατάκια ή ποπ κορν;'' Του φώναξα από την κουζίνα.
''Ποπ κορν μωρό μου!'' Μου απάντησε και σε δευτερόλεπτα βρισκόμουν στην αγκαλιά του με ένα μπολ ποπ κορν. Η ταινία άρχισε και αμέσως κατάλαβα πως ήτα θρίλερ. Του έριξα μια άγρια ματιά και αυτός έσκυψε και με φίλησε καθησυχαστικά στο μέτωπο. Ποτέ δεν θα τον καταλάβω! Είναι τόσο ανάποδος. Του αρέσει να βλέπει θρίλερ με εμένα και τα ρομαντικά με τους φίλους του. Δεν είναι παράλογο;
-THE DAY-
Μόλις είχαμε κάνει έρωτα! Ήμουν τόσο ευτυχισμένη. Που να 'ξερα.. Έβαλα το κεφάλι μου στο στέρνο του και με το χέρι μου χάιδευα τους κοιλιακούς του. Με τον αντίχειρα του έκανε στην άκρη τα μαλλιά που είχαν πέσει στο πρόσωπό μου και μου σήκωσε το κεφάλι από το πηγούνι ώστε να τον κοιτάω κατάματα.
''Μωρό μου, μου υπόσχεσαι πως δεν θα κλάψεις ποτέ και για κανέναν;Πως θα μείνεις δυνατή ότι και να γίνει;'' Τον διέκοψα.
''Τι σε έπιασε τώρα ρε μωρό μου;'' Ρώτησα αδιάφορα μιας και τότε δεν καταλάβαινα την σημαντικότητα της στιγμής.
