Bizim sırrımız

Parçalar

"Onu görebiliyorum. Bana o boş ve korkunç gözleriyle bakıyor. Ban yaklaşıyor yavaş adımlarla ve o piskopat gülümsemesiyle. Korkuyorum, vücudumu hareket ettiremiyorum, bağıramıyorum. Lütfen biri yardım etsin."

Neyse ki sadece bir rüyaymış. Uyandığımda yatağımda kanter içindeydim. Hemen kalkıp telefonumdan saat'e baktım. Saat 01:00 'Dı. Bizimkinlere (hemen parkta buluşmalıyız) diye mesaj attım ve ardından hazırlanıp parkın yolunu tuttum.

Parka herkes gelmişti.

Oyachi...Yukine ne oldu ne için bizi buraya çağırdın.

Yukine...Rüyamda yine o adamı gördüm ama bu sefer farklıydı. Rüyamda ne bağırabildim ne kaçabildim. Öylece kıpırdamadan onun üstüme yürümesini izledim.

Manoe...Bakın arkadaşlar bu adamda bir iş var ve bizim bunu öğrenmemiz lazım.

Mahiro...Onu nasıl yapmayı düşünüyorsun.

Manoe...Parçaları birleştirerek.

Ardından herkes evlerine dağıldı. Eve geldiğimde salonda televizyonun açık olduğunu gördüm. Kapatmak için Oraya gittiğimde koltukta o oturuyordu fakat o evime nasıl girmişti.

X...Buraya gel, en ufak yanlışında annenler ölür. Onların ölmesini istemezsin değil mi.

Ne diyeceğimi bilemedim bu çatlak herif bildiğin beni ailemle tehdit ediyordu. Birşey demeden yavaş adımlarla ilerledim. Yanına geldiğimde yüzünü net bir şekilde görebiliyorum. Yüzü bembeyazdı saçları simsiyah ve gözleri, gözleri yok gibiydi bir insanın göz rengi beyaz olabir miydi. Tabi o o o eğer insansa.

X...İnsan olup olmadığımı merak ediyorsun değil mi.

Bu nasıl olabilir aklımdan geçenleri nereden biliyor.

Yukine...Evime nasıl girdin ayrıca bizden ne istiyorsun.

X...Öncelikle bunların hiç biri seni ilgilendirmez.
Dedi ve birden oturduğu yerden kalkıp beni otutturdu. Bir eliyle ağzımı kapatırken diğer yandan kulağıma eğilip " benim gerçek yüzümü görmek ister misin" dedi o an yüreğim ağzıma gelmişti. Birde neden bilmiyorum ama yüzümün kıpkırmızı olduğunu hissettim. Ağzımdan tek bir kelime bile çıkmıyordu. Ardından yüzüme bakıp gülümsedi ve gözlerimi kapatıp görüşürüz dedi. Gözümü açtığımda o burada değildi. Birkaç dakika olayı anlamak için orada öylece oturdum. O sırada annem gelip
"oğlum burada ne yapıyorsun yarın okul var hadi yatağına" diyerek beni yatağıma gönderdi. O kadar yorulmuşum ki hemen uyuya kalmışım sabah olduğunda bu olayı arkadaşlarıma anlatmıyacaktım çünkü onlara bunu anlatırsam benle dalga geçerler bu yüzden...