Het verhaal van Caro ( deel 1 en 2)

Caro deel 1

Deel 1

Het ziekenhuis 14 augustus  -16u

"We zien je snel weer! En vlug beter worden" riepen Yemi en Kyona toen ze de kamer van Caro uitliepen. Caro vond het erg leuk dat Yemi en Kyona langs kwamen. Ze komen bijna elke week en soms wel vaker dan dat! Vince komt elke dag langs en soms blijft hij slapen in plaats van papa. Dat is wel erg leuk. Vince was met Yemi en Kyona meegekomen om mij te bezoeken. Ik heb zulke lieve vrienden. "Hey, een beetje bekomen?" vroeg Vince die met een bezorgd maar ook blij gezicht de kamer in kwam lopen. "Jahaha, het was gezellig" zei Caro vrolijk. "Gelukkig lach je weer! Dat was paar dagen geleden heel anders" "Ik ben blij dat het weer wat beter gaat! Dus jij blijft dit weekend hier?" vroeg Caro. "Ja dat zal wel moeten he!" zei Vince plagerig.

 "Moeten? Ik slaap hier nachten alleen! Papa komt niet veel meer, alleen als hij zich zorgen maakt" zei Caro met een brok in haar keel. "Sorry, zo bedoelde ik dat niet" zei Vince. "Het geeft niet. Ik ik wil hier zo graag weg! En ik mis papa heel erg hard." zei Caro. Ze zat vol met verdriet. Vince zag aan Caro dat er tranen in haar ogen kwamen. Hij kwam bij haar op bed zitten en pakte haar handen vast. Caro keek hem aan en begon te huilen. Ze omhelsde Vince om troost te vinden. 

Het ziekenhuis 15 augustus - 10u

Caro moest haar verdriet kwijt en gelukkig kon ze dat bij Vince. Ze hebben het gisteren avond niet laat gemaakt. "Goede morgen Caro!" zei de dokter. Vince liep achter de dokter en hij keek een beetje blij maar ook bezorgd. "Hallo!" zei Caro. "Caro ik mag jouw heel erg gelukkig maken, denk ik" "Echt? Wat is er dan?" vroeg Caro opgewonden. "We hebben je een 3 weken hier gehouden en je bent echt vooruit gegaan. Je bent helemaal weer beter! Je wordt om 13uur nog een laatste keer onderzocht. Als dat goed is mag je vanmiddag naar huis!" zei de dokter. "Wat?!?! Echt waar? Mag ik dan naar huis?" zei Caro. Ze kon niet geloven van wat ze zojuist had gehoord. "Om 13uur ben ik hier! Tot dan!" zei de dokter terwijl hij de kamer uitliep. Caro sprong letterlijk haar bed uit en rende naar Vince die haar opving en omhelsde. Caro was zo gelukkig!

Het ziekenhuis - 13.15u

"Caro, dat ziet er allemaal heel goed uit! Je mag je spullen pakken en naar huis!" zei de dokter blij tegen Caro. "Heel erg bedankt! Ik ben zo blij!" zei Caro en ze gaf de dokter een knuffel. " Jongen, zorg goed voor je vriendin. Ze is beter maar ga er niet vanuit dat ze echt weer helemaal beter is." "Ja dat zal ik zeker doen, dokter!" zei Vince en hij gaf de dokter een hand. " Caro, je papa is in Antwerpen bij Titin. Ze is erg bezorgd over je en je papa wou bij haar langsgaan" zei Vince. "Dat begrijp ik, dan kan ik echt rustig thuis komen" zei Caro. Vince en Caro hadden de tas van Caro ingepakt en liepen het ziekenhuis uit op weg naar de bus. 

Het huis van Caro

Caro en Vince waren aangekomen bij het huis van Caro. Vince hield Caro haar hand vast omdat Caro nog niet stabiel was. Vince deed het huis open, want hij had de sleutel gekregen van Peter. Caro stapte binnen en liep naar de woonkamer. Ze begon meteen te huilen en liet zicht vallen op de vloer. " Hé, wat is er?" vroeg Vince bezorgd. "Ik heb dit zo gemist. Ik ben een grote fout begaan. " zei Caro huilend. " Caro, die Floris is in de gevangenis maak je niet druk over hem en ik heb dit ook gemist! Ik heb jouw gemist!" zei Vince en hij tilde Caro weer recht. Caro zag dat Vince ook tranen in zijn ogen begon te krijgen. Vince pakte Caro vast en kuste haar. Caro houd van Vince dat wist ze al heel lang. Maar toch werd dat telkens meer als er hun #VARO momentje er was. Vince liet Caro los en pakte een doosje uit zijn broekzak (Het doosje met de ring erin). Caro schrok. Hij gaat mij nu toch niet ten huwelijk vragen? Ik hou heel veel van hem maar nu? "Caro, na alles wat wij hebben meegemaakt wil ik je dit geven. Je betekend heel veel voor mij en Caro ik zie je heel graag! Daarom vraag ik je........." zei Vince.