MÜZİĞİN RİTMİ

•35

Bölüm Şarkısı: Tuğkan - Seni Çok Özlüyorum
———

5 Gün Sonra

Bölüm başkanının odasından ve ardından da fakülteden çıktığımda bahçede Kerem'le karşılaştım.

Stajım başlayacağı için gereken bazı şeyleri iletmek için gelmiştim.

Bu sene son senem olduğu için bütün yıl staj yapacaktım. Serap'la aynı bölümde olduğumuz için onun durumu da benimle aynıydı.

"Selam yavrum."

"Selam bebek." deyip Kerem'in yanağını sıktım. "Ayrıca, yavrum ne ya?"

"Kızım üç senedir sana bin bir türlü şeyle sesleniyorum. Alış bunlara artık."

Gülerek Orkun'un yanına oturduğumda o da rastgele bir yere oturdu.

"Şunun şurasında üç gündür okula geliyoruz. Üç günde tekrar hatırladım ne kadar nefret ettiğimi."

Ahmet'in her zaman olduğu gibi okula karşı olan isyanlarını duyunca hepimiz güldük.

"Yine ne oldu?"

"Bir şey olmasına gerek mi var?" dedi kendini Merve'nin yanına atarken. "Her gün kalkıp buraya gelmek bile sinirlerimi bozuyor. Zaten hocanın motor takmış gibi söylemesine ayrı ayar oluyorum. Yetişeceğim derken farklı, evde ses kaydını dinleyip deftere geçirirken daha da farklı küfürler üretiyorum."

"Kanka aslında her gün birimiz yazsak sonra çıktı alsak nasıl olur? Her gün hepimiz birlikte uğraşacağımıza bir gün birimiz uğraşsın."

Yiğit'in mükemmel ötesi(!) fikriyle beraber Ahmet, Kerem ve Orkun hangi gün kimin yazacağını hesaplamaya başladılar.

"Ciddiler bayağı." Merve hayretle onlara bakarken kafamı iki yana salladım.

"Hepsi aynı bölümde olduğundan uğraşması normaldekinden daha da zor oluyor. Hepsinin derdi aynı olunca..."

"Oğlum duyamıyorum, az sesli konuş."

Kerem gülerek çıkıştığında ona dönüp kime söylendiğine baktım. Orkun'a söylüyordu.

"Sesim çıkmıyor, ne yapayım?"

Kaşlarımı çatıp Orkun'a döndüm.

"Hasta mısın?" Kafasını iki yana salladığında elimi alnına koydum. "Biraz ateşin var. Ne zamandan beri böylesin?"

"İlk dersimden beri." Kısık sesiyle konuştuğunda hayretle ona baktım.

"Sabahtan beri böylesin ve derse mi geldin? İmza atarlardı senin yerine." deyip Ebru'ya baktım. "Niye izin verdin?"

"Valla bana bir şey belli etmedi. Bilsem gelmesine izin vermezdim."

"Bir şeyim yok." der demez öksürmeye başladı Orkun.

"Kalk, eve gidiyoruz." deyip kalktım ve kolundan çekiştirdim.

"Dersim var, olmaz." Gözlerimi devirdim.

"Notları alırsın şeyden..." deyip az önce plan kuran üçlüye baktım. "Hangisi yazdıysa ondan alırsın artık." Zar zor onu ayağa kaldırmayı başardım. "Orkun'un yerine de imza atın."

"Tamam, bir şeye ihtiyaç olursa haber verin."

Okulun bahçesinden çıktığımızda Orkun'a baktım. Fazla halsiz görünüyordu.

"Hasta olduğunu bile bile neden okula geliyorsun ki?" Sitemle söylenirken elimi uzattım. "Arabanın anahtarını ver."

"Sabah böyle değildim dersten sonra oldu." deyip elini cebine attı ve anahtarı çıkardı.