«Loui εγώ... δεν είναι αυτό...» προσπάθησα να εξηγήσω μα η φωνή του με διέκοψε για άλλη μια φορά σήμερα.
«Αυτό που νομίζω; Φύγε! Απλά φύγε!» φώναξε και γύρισε να πάει στην κουζίνα.
«Loui σε παρακαλώ άκουσε με!» φώναξα πιάνοντας τον απο τον καρπό του και γυρνώντας τον προς το μέρος μου.
«Όχι Andriana δεν θέλω να ακούσω! Αρκετά! Αρκετά κράτησε όλο αυτό το καραγκιοζιλίκι. Τέρμα, τελείωσε!» φώναξε κατακόκκινος απο τα νεύρα του.
«Loui όχι, συγγνώμη. Εγώ... δεν»
«Απλά φύγε! Βαρέθηκα αυτό το ψέμα. Βαρέθηκα εσένα και τα καψόνια σου! Εξαφανίσου!» σήκωσε τα χέρια του στον αέρα και μου έδειξε την πόρτα του σπιτιού του.
«Andriana καλύτερα να πηγαίνεις.» ακούστηκε η φωνή του Liam, ενώ ο Zayn έπαιρνε τον Loui στην κουζίνα.
«Εντάξει.» ήταν το μόνο που είπα. Εκείνος κούνησε το κεφάλι του θετικά. Πήρα την τσάντα με τον μπουφάν μου και έφυγα. Όλα τελείωσαν, άραγε... εγώ γιατί νιώθω έτσι; Νιώθω ντροπή και απαίσια; Τον πλήγωσα...
(HEY ΑΓΑΠΕΣ. ΟΡΙΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΒΑΣΙΚΑ ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ. ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΙΣΩΣ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ ΛΙΓΟ ΒΑΡΕΤΟ. ΣΑΣ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΠΩΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ. ΑΠΛΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΠΑΤΑΤΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΕΦΑΛΑΙΟ VOTE. ΤΑ ΛΕΜΕ<3)
YOU ARE READING
Management Relationship
Fanfiction«Ποτέ μην αγνοείς αυτά που νιώθεις. Πράξε όσο είναι νωρίς, γιατί θα χάσεις την ευκαιρία σου & ίσως να μην μπορέσεις να ξανά δοκιμάσεις. Όμως ποιος ξέρεις τι μας επιφυλάσσει το μέλλον; Άσε την τύχη σου να πράξη...»