Yeryüzündeki Yıldızlar

⭐1.Bölüm

Keyifli okumalar dilerim...

🌠

Bugün gökyüzünde tatlı bir telaş vardı. Her seferinde ilk defa oluyormuş gibi bir heyecan kaplıyordu yıldızları.
Bugün her zamankinden daha parlak ve kıpır kıpırdılar.

Tabi ne kadar parlak olursa olsunlar Güneş Ra'dan sonra en parlak olan Stella'yı gecemezlerdi.

Bugün görüş günüydü.

Her ay düzenli olarak dünyadaki yaşam seyrini izlemek için yıldızlar ve dünya arasındaki perde kalkardı. Çünkü şanslı olanlar bir gün dünyaya fani olarak gönderilecekti ve bu yaşamı az çok bilmeleri gerekiyordu. Yıldızlar insanları net bir şekilde görse de insanlar onları sadece parıltı olarak görüyordu.

Hafif uzun saçlarının gölge düşürdüğü bebeksi yüzü , kişiliği gibi naif bir şekilde tebessüm etti James'in. O da diğerleri gibi akşamın olmasını dört gözle bekliyordu hatta en çok o heyecanlıydı. Ara ara boşluğa dalıp gidiyor ardından gülümsüyordu.

Uzaktan "James" diye seslendi Stella. Gösterişli ve etrafa iki kat fazla parlaklık saçan zarif bedeniyle yaklaştı ve kendine has enerjisiyle gülümsedi.

"Yine mi heyecanlısın" dedi memnuniyetsizliğini ifade eden ses tonuyla
" her ay aynı manzarayı izlemek ne kadar heyecan verici olabilir ki?"
başını hafifçe sallayıp gözlerini devirdi.

"Her ay sanki daha da güzelleşiyor daha da değişiyor Stella. Dünyaya gitmenin zamanı geldiğini düşünüyorum.Ben artık onu istiyorum "
Sabırsızlığı ve heyecanı her halinden anlaşılıyordu James'in.

"Lütfen! Bu ayki şanslı yıldız ben olmak istiyorum" gözlerini kapatıp, bunu sanki Güneş Ra'ya yalvarıyormuş gibi söyledi.

"Abartmıyor musun James? O artık bir genç kız! Kalbinde birisinin olup olmadığını bilmiyorsun ki?" Dedi .

Hiç bu yönünü düşünmemişti James. Her görüş günü onu görebilmek için can atıyor ve her zerresini bıkmadan seyrediyordu. Çünkü fâni ve hiçbir şeyden haberi olmayan Riva'ya aşık olmuştu.

18 yıldır gözlemlediğine göre sevgilisi yoktu ama Stella'nın dediği gibi kalbinde birisinin olup olmadığını bilemezdi.
Korku ve endişe dolu gözlerle aniden Stella'ya baktı. Kaşları düşmüş sesi titreyivermişti.Ve sadece;

"Eğer öyle bir şey varsa çok üzülürüm Stella!" Biraz durdu "Canımda çok acır öyle değil mi?" dedi. Stella üzülen arkadaşını görunce durumu toparlamak istedi.

"Ah James, bu hayatın sonu değil başka bir kıza en baştan aşık olabilirsin ya da.." söyleyip söylememekte tereddüt ederek duraksadı.
'Devam et ' der gibi gözlerine baktı parıltılar saçan güzel Stella'nın.

Saçtığı güçlü parlaklıktan zar zor ayırt edilen birkaç tutam sarı saçlarını parmaklarına dolayıp oynamaya başladı

" ..ya da Halley 'e bir şans daha verebilirsin. Biliyorsun hâlâ sana aşık."
Çekingenlikle kıvrıldı dudağı.

" Biliyorsun Stella ben de hâlâ Riva'ya aşığım " dedi kararlı bir ses tonuyla. Bu konu hakkında konuşmak istemediğini biliyordu James'in o yüzden üstelemedi.

Hava neredeyse kararmıştı. Yıldızlar dünyadan bakılınca daha da belirgin hale gelmişlerdi bile. Birazdan Ra'nın tüm uzayı kaplayan güçlü borazan sesiyle yıldızlar dünyanın etrafına toplanacaklardı.

Görüş gecesi sona erdiğinde ise her zamanki gibi bütün galaksilerden onar yıldız dilekleriyle beraber dünyaya gönderilip sonraki yaşamlarını insan olarak devam ettireceklerdi.