Fırtına Öncesi

bölüm 1

Camdan içeri giren soğukla irkilerek doğruldum  ve şömineye odun atmak için ayağa kalktım.Fakat hava o kadar soğuktu ki kollarımın  titremesine engel olamıyordum. Gardıroptaki kırmızı çizgili polarımı alıp giydim ve tekrar şömineye yönelerek birkaç odun attım. Oda birkaç dakika içerisinde giydiğim  poları çıkartacak kadar  vücudumun ısınmasını sağlamıştı. Odadaki sıcaklıkla iyice mayışmıştım.
Telefonun çalmasıyla elimdeki fincanı masanın üzerine bırakarak telefona doğru yöneldim
-Alo?
-Jenni benim Caroline
-Ah ! Evet Caroline…
-Nasılsın görüşmeyeli baya oldu sanırım .
-Evet haklısın baya oldu buluşmaya ne dersin ?
-Çok sevinirim Jenn..
-Görüşmek üzere Caroline
-Telefonu kapatıp hazırlanmak için diğer odaya geçtim.
Caroline çok zevkli ve giyinmeyi bilen bir kadındı, her zaman göz kamaştırırdı.
Gardırobumu açıp ne giyeceğime karar vermeye çalısıyordum. En sonunda iki sene öncesinden aldığım yakaları deri siyah elbiseme karar verip üzerime beyaz kaşe montumu giydim.Karmasık saç buklelerimi düzeltip kapıya yöneldim .Arabanın anahtarlarını alıp almadığımdan emin olunca evden çıktım ve Caroline ile her zaman buluştuğumuz kafeye doğru yol aldım. Dışarısı gerçekten soğuktu. O yüzden arabanın camlarını ve kapılarını iyice kapattım.Fakat fazla işe yaramıyordu. Hiçbir şekilde ellerim ve ayaklarımın  titremesini durduramıyordum.Arka koltukta duran eldivenleri almak için bir anlık direksiyonu boş bıraksam birşey olmaz düşüncesi ile arkama döndüm fakat eldivenler koltukta değildi.
Torpidoyu indirip aramaya başladım o kadar çok şey vardı ki eldivenleri bulmak imkansız gibiydi.

Ah evet! İşte burada ellerimi ısıtmama yardımcı olacaklar.Tam eldiveni giyerken biri koltuğun yanına düştü almak için eğildiğimde arabanın sarsılmasıyla dengemi kaybettim. Birşeye çarpmış olmalıydım yada birine…
Arabadan inip etrafı kontrol edercesine bakındım .
Bir  kedi bir kediyi ezmişim..
Böcekleri öldüremezken bir kediyi öldürmüşüm. Bunun benim için bir insanı öldürmekten farkı yoktu . Kaza sırasında bir polis memuru oradaydı. Dikkatsizliğim yüzünden bir insanı bile  öldürebileceğimi söyleyip beni karakola ifade için götürdü . O kadar korkmuştum ki alnımdan boncuk boncuk ter akıyordu.Soğuktan titreyen vücudum adeta ateş saçıyordu.Gözlerimin kararmıştı  heryer bulanıktı .

Ellerimle bişeyleri sıkıca tutmuştum. Kendime gelmeye çalısarak etrafa bakındım. Çarşafımı çekiştiriyordum ve yastığım terden su gibi olmuştu. Derin bir nefes alarak uyandım ve camın açık kaldığını fark ettim…