KOMŞU KIZI

18. BÖLÜM

Sabah güneşi pencereden içeriye süzülürken artık ağlayamıyordum. Gerçekten göz yaşlarım kurumuştu ya da öyle olmalıydı. Vücudumun her yeri uyuşuktu beynim uğulduyordu. Yavaşça yan tarafa döndü. Sanırım uyanıyordu. Başımı tekrardan pencereye çevirdim. Suratını dahi görmek istemiyordum. Hatta yaşamasını istemiyordum .Gözlerini aralayınca yan tarafa baktı ve gözlerini tekrardan kapattı ama bu uzun sürmedi çünkü aniden sıçradı.

"Verda"

Tekrardan gözlerim doldu. Adımı söylemesinden bile nefret ediyordum. Adımdan nefret ediyordum onun ağzından duyduğum zaman.

"Benim ne işim var lan bu yatakta."

Çarşafı kaldırması ile inledi.

"Yok yok yok "

Hızla kalkıp yanıma yaklaşınca acı ile bağırarak saçlarını çekiştirdi.

"Hayır hayır hayır, yok olmaz olmaz olamaz "

Yutkunup başımı kaldırdım. Yere çökmüştü. Ağlıyordu. Ama benim dün gece ağladığım gibi değil en azından ona zorla bir şey yapılmıyordu.

Yere vurmaya başlayınca dudaklarımı birbirine bastırdım. Eli ayak bileğime kadar akmış olan kurumuş kana değdi. Hızla ayağımı çekerken çığlık attım ellerim karnımda. Küfür ederek kolumu tutunca hıçkırdım.

"Dokunma dokunma sakın "

Benden uzaklaşırken hıçkırdı.

"Bunu ben yapmış olamam , Verda ben ben hatırlamıyorum "

Dedi önüme diz çökerken. Başımı kaldırıp şişmekten açamadığım gözlerimi gözlerine diktim.

"Ben her saniyesini hatırlıyorum "

Sesim boğazımın tahriş olması yüzünden konuşmamı zorlaştırıyordu.

"Bana nasıl bir fahişe gibi davrandığını beni nasıl bir mal olarak gördüğünü senin için ne kadar değerli olduğumu gördüm ben dün gece . "

Başını salladı. Hıçkırarak ağlıyordu. Hareket edemiyordum. Her hareketim keskin bir çığlık olarak çıkıyordu vücudumdan.

"Yalvarırım bir şey de "

Göz yaşlarımı sildim.

"bende çok yalvardım biliyor musun dün gece sana sen bana tecavüz ederken "

"Yapmış olamam "

Yavaşça ayağa kalktım.

"Sen benim senin olduğumu kanıtladın dün. "

"Verda ben-"

"Ama şunu unuttun sen beni asla sahip olamayacağın şekilde kaybettin Efe,"

Hıçkırdı. Bende ağlıyordum.

"Sen dün gece bu yatakta beni öldürdün beni hiç düşünmeden "

"Elinin tersi ile çenesine akan yaşı sildi. Ayağa kalkarken burnunu çekiyordu.

"Hatırlamıyorum ben, Allah'ım ben nasıl yaparım ben sana nasıl yaparım"

Başımı sallayarak iç çektim.

"Hâlâ kanaman var bu normal değil "

Cevap vermek yerinde komodine dayanıp destek aldım. Normal olmadığının bende farkındaydım. Ama bunu soylemesi ne kadar ironikti

"İzin ver seni-"

Ses tonum aniden ciddileşti.

"Bana sakın yaklaşma , daha fazla iğrençleşme"