The Informal Goodbye [ONE-SHOT]

A/N: Full of kaek-ekan. Haha. Feel kong gumawa ng one-shot ulit. Naamoy ko kasi yung one-shot wind dito sa wattpad. Okay :p Sana magustuhan ninyo ang story na ito. Hindi ako marunong mag-emote! =))))))

This story is a work of fiction. Any references to historical events, real people, or real locales are used fictitiously. Other names, characters, places, and incidents are products of the author's imagination, and any resemblance to actual events or locales or persons, living or dead, is entirely coincidental.

---------------------------------------------------------------------------------------------------

My heart sank.

It made my tears fall like a waterfall.

Ang sakit kasi eh! Hindi ko na kayang mapigilan ang sarili ko.

Ang sakit iwasan siya.

Ang sakit iwasan niya ako.

Ang sakit kapag makikita ko siya sa isang hallway at dadaan lang siya as if hindi niya ako kilala.

Ang sakit kapag wala na akong maririnig na "HELLO" mula sa bibig niya.

Ang sakit isipin na hindi na ako parte ng buhay niya ngayon.

Bakit ba? Ang nag-iisang tanong sa isipan ko, bakit mo ako iniiwasan? Anong ginawa ko sa iyo? Hindi naman kita pinaselos eh. Hindi naman kita inaway. Hindi naman kita siniraan. Wala akong ginawang masama sa iyo.

Sa tuwing pinipikit ko ang mga mata ko, bumabalik ang mga memories nating dalawa..

Hindi ko lang man maiwasan na hindi umiyak.

Kumirot ang puso ko.

Basang-basa na ang panyo ko.

Hindi ko na kaya. Kung dati kinikilig ako kapag matandaan ko ang mga memories nating dalawa, ngayon hindi na eh. Nasasaktan na ako.

Nasaan na yung dating ikaw? Nasaan na yung dating tayo?

Oo, alam ko hindi naging TAYO. Naging M.U. lang. Alam ko nahihiya kang aminin sa akin na ginusto mo ako. Hindi naman ito sa pagiging feeler, pero maramdaman ko rin na may something between us. Pati na rin ang mga kaibigan mo, sinasaway tayo sa isa't-isa. Oh diba? Lalong pinapalabas. :p

Alam mo na rin siguro na gusto kita. Ilang beses na ako natetempt na sabihin sa iyo na gusto kita pero natatakot ako.

Natatakot ako dahil baka masira ang friendship natin.

Tanda ko pa yung mga ngiti at tawanan nating dalawa. Yung ngiting hindi ko kayang kalimutan. Yung tawang nagrereplay sa isipan ko.

Ilang beses na rin kitang nahuli na tumitingin sa akin. My heart always skip a beat whenever I see you looking at me. We just smile it away to avoid embarrassment.

Hindi ko talaga makalimutan yung time na ako lang mag-isa sa isang sulok, nag-iinom ng iced tea na nasa bote. Bigla ka lang sumulpot sa likod ko at nagsabi ng "Hey." at ngumiti. Alam mo ba kung gaano ko pinipigilan ang sarili ko na hindi tatalon sa sobrang pagkakilig? Natawa ka pa nga nun kasi napansin mo na namumula ako. Hindi mo lang alam na kinikilig talaga ako nun to the max. Hindi mo lang alam na nagstick sa isipan ko ang ngiting pinakita mo. Namimiss ko na talaga yun. :'(

May time rin na nabalitaan ko na hinahanap mo ako. Nung dumating sa akin ang balitang iyun, hindi ako mapakali. Hinanap rin kita. Akala ko ba naman kung anong kailangan mo. Tama, natandaan ko, may kailangan lang pala akong libro galing sa iyo. Neknek, umasa pa ako. Joke :)