το καλοκαίρι μου

2η μερα

Αααχ... Θοδωρή τον έλεγαν κα δεν μπορούσα να σταματήσω να τον κοιτάω.
"Ε Καλυψώ κουνησου" μου λέει η Όλγα και πετάγομαι.
"σαν πολύ δεν χαζέψες?" Μου λέει η εβελινα
Τις κοιτάω και γελάω.
"άντε πάμε να φυγουμε" λέει ο Δημήτρης " Μετά δεν θα έχει ζεστό νερό"
(είναι και αυτό ένα θέμα το νερό είναι πάντα κρυο). Λίγο πριν φύγουμε γυρνάω να χεραιτησω μια φιλη μου την Δανάη και τότε ήταν που με πρόσεξε ο Θοδωρής και μου είπε
"Γεια σου"
" Γεια" του λέω και εγω
"θοδωρης" μου λέει και μου δίνει το χέρι του. Καλυψώ το απανταω.
"χάρηκα για την γνωριμία, μηπως γνωριζόμαστε από καπου ?"με ρωταει
"δεν νομιζω" του λέω
" Καλώς, δεν πειράζει τα λέμε αργοτερα" μου λέει και σκάει ένα χαμόγελο που κρατήθηκα να μην τσιριξω.
"τα λεμε" του λέω και πάω να βρω τα παιδιά που είχαν ξεκινήσει για τα ντουζ

Μόλις πήγα στα ντουζ αρχισαν οι ερωτήσεις
"και τι έκανες τόση ώρα, τι λέγατε, γνωριστηκατε?"με ρωτούσε η εβελεινα και η Όλγα μαζί. Μα πως με είδαν που μιλούσαν . Καλά όλα τα προσέχουν αυτές ποια! Όχι ότι με ενοχλεί... αλλά και πάλι.

Αφού τελειώσαμε τα ντουζ και τους απάντησα όσα με ρώτησαν βρεθήκαμε ξανά όλοι μαζί μπροστά από το σπίτι της εβελινας.
"που παμε" ρωτάει ο γιαννης
"πάμε τραπεζαρία?" ρωτάει ο Δημήτρης
"Όχι ρε παιδιά! Πάμε παραλία με κιθάρες" λέει η εβελινα
"ότι θελετε" λέει ο Δημήτρης και η Δανάη συμφωνει.

Τέλος πάντων, να μην σας τα πολυλογώ πήγαμε και κάτσαμε 1 ώρα στην τραπεζαρία,την πηγή του ιντερνέτ, μετά πήγαμε στα γήπεδα και ακούγαμε μουσική από το ηχείο του Οδυσσέα και τέλος γύρω στης 11 πήγαμε παραλία Εγώ η εβελινα ο οδυσσεας και η Όλγα. Οι υπόλοιποι πήγαν στο σινεμά. Δεν πήραμε κιθάρες στην παραλια. Πήγαμε για το χαβαλε να βρούμε και τους φιλους μας από το δίπλα κάμπιγκ που ήταν στα τραπεζάκια.

Μόλις φτάσαμε εκεί καθίσαμε λίγο με τα παιδιά. Ήταν όμως και τα πιο μεγάλα παιδιά από το δίπλα κάμπιγκ με το μεγάλο ηχείο και επειδή μας ενοχλούσαν φύγαμε και πήγαμε να κάτσουμε στην άμμο. Είναι πολύ ωραίο το βράδυ στην παραλια να ξαπλωνεις με τους φίλους σου και να κοιτάς τον ουρανό με τα χιλιάδες αστέρια που πέφτουν.Χωρίς να το καταλάβουμε πήγε 2 η ώρα .ειμασταν Όλοι κουρασμένοι επειδη ήταν η δεύτερη μέρα και δεν είχαμε συνηθίσει πολύ στο ξενυχτι.
"άντε πάμε να φυγουμε" λέει η εβελινα
Σηκωνόμαστε όλοι και φεύγουμε
"καλό βραδυ" λέω Και πάμε ο καθένας στο τροχόσπιτο του.
Καληνυχτιζω τους γονείς μου και βυθίζομαι σε έναν γλυκό υπνο.

"κιρκηηηηη... κιρκηηηηηηη. Κιρκηηη"
"κιρκηηη... κιρκηηηηηη.. ξυπνα"
Πετάγομαι από το κρεβάτι μου και βλέπω την Όλγα και τον Γιάννη από το παράθυρο
 "Τι έγινε?" ρωτάω.  
"πηγε 12 η ώρα πάμε θάλασσα "μου φωνάζουν

Σηκωνομαι ετοιμάζομαι και πηγαίνω να τους βρω στο τροχόσπιτο των διδύμων. Όλοι με τα μαγιο ξεκινάμε για την θαλασσα. Δυστυχως είχε πολύ κύμα και ο ναυαγοσοστης δεν άφηνε κανέναν να μπει. Δεν Ήταν ομως πρόβλημα αυτο. Καθίσαμε στα τραπεζάκια και παιξαμε τιτσου μέχρι που εμφανίστηκαν και τα παιδιά από δίπλα με την μουσική.
"πως πάει?" Ρωτάει ο Οδυσσεας
"χαλαρα" του απαντάει ο Δημήτρης.
Ο Δημήτρης είναι από το δίπλα. Είναι Βουλγαρος, αλλά ζει στην ελλαδα. Πολυ καλό παιδί ο Δημήτρης και είναι μέσα σε όλα.Μην ξεχάσω πως ειναι και πολυ καλός στο beach volley.

Αραξαμε για 2 ωρες με τα παιδιά και φύγαμε να φάμε.δώσαμε ραντεβού στης 4 για να πάμε για παγωτό στο μίνι μάρκετ.Εγώ μόλις έφαγα πήγα να ξαπλωσω.
" άντε ξυπνα υπναρου , μηπως είσαι άρρωστη πήγε 10" μου λέει η Όλγα. Πετάγομαι απο την αιωρα απο το σοκ Γιατί δεν πίστευα ότι είχα κοιμηθεί 7 ολόκληρες ωρες. Πήγαμε στην παραλια με τα παιδιά. Εκεί περα ηταν μονο ο Δημήτρης Η Δανάη και ο Θοδωρής. (Περίεργο ) σκεφτομαι.
"Τι κάνεις καλυψω" με ρωτάει ο Θοδωρής
"μια χαρά, εσυ?"
"σε περιμενα"μου λεει και πλεισιαζει να με φιλησει
Όπα όπα τι?? Με περίμενε κάτι πάει λαθος.
Και κάπου εδώ ξύπνησα μες τον ιδρώτα. ΓΑΜΩΤΟ Γιατί να ήταν όνειρο. Βασικά  ήταν τόσο καλό για να ήταν αληθινό...

4:30 πάω να βρω τα παιδιά στο μίνι. Μόλις πηγα κατεθειαν φώναξα την Όλγα και την εβελεινα να τους πω για το όνειρο.
" οοοο ρε εισαι τσιμπιμενη με τον Θοδωρή εε?" Μου έλεγαν και οι δυο και εγώ γελουσα από την αμηχανία
"εσείς.. πειτε-πειτε Ποιος? "ρωταω
"Καλά η εβελινα φενεται, με τον δημητρη" λέει η Όλγα 

"χαχα τον βούλγαρο.. καλά φαίνεται" λεω και γελάω

Η εβελινα κοκκινίζει Γιατί είναι η αλήθεια
"Εσύ Όλγα?" Ρωτάει η εβελινα
" Εγώ με κανεναν"λέει
" ναι καλά " λέω
"αληθεια λεω ρε, άντε πάμε να κάτσουμε"
" ψψτ, Εβελινα ελα να σου πω"τις λεω
"πες το"
" ρε η Όλγα λέει ψέματα δεν το νομίζεις?"
"αυτό είναι το μόνο σίγουρο, ξέρεις ποιον νομίζω ότι θέλει?"
"τον Οδυσσέα " λέμε και οι δυο ταυτόχρονα και σκάμε στα γέλια. "θα φανεί αυτο τις λέω που θα πάει...."

Γεια σας!

Ελπίζω να σας άρεσε προσπαθω πολυ ακόμα και αν δεν φαίνεται

Όπως είπα είναι βασισμένο σε πραγματική ιστορία

Άμα σας άρεσε αφηστε☆ και αν θέλετε και ένα σχολείο

Φιλιαααα♡♡ καλυψω