Bölüm-3

20 3 0
                                    

Yukarıdaki parçayı dinleyebilirsiniz. Sebepsizce hoşuma gitti 🤩

              İyi okumalar....

 İyi geceler dedikten sonra biraz dizi izleyip uyumayı planlıyordum, öyle olmasını isterdim ama işte ne planlarsak olmaz bu hayatta o yüzden ona kendimi göstermek gibi planlara uğramıyordum. Aşktan pek anlamazdım çünkü annemle babamın arasında olanlardan sonra hayata biraz küsmüş aşktan nefret eder olmuştum. Annemle babam on sene önce ayrılmışlardı ve ben annemde kalıyordum. Aslında bana çok iyi anne babalık yapıyorlar (maddi anlamda) tabi ne kadar iyi denirdi bilmiyorum. Annem çalıştığı için akşamları görüşüyorduk, babamla da istediğim zaman görüşebiliyordum. Aslında çok saçma bir nedenden ayrılmışlardı sürekli kavga ettikleri için annem bunu kaldıramayacağını ve ayrılmak istediğini söyledi babamda kabul etti. Kimse birbirini anlayıp dinlemeden kavga ederse böyle olurdu işte belliydi.

Yamacı ilk dokuzuncu sınıfta görmüştüm. Okula başladıktan tam yedi sekiz ay sonra falandı. Kantinde sabırsızca yemeğini almayı bekliyordu bende o sıra çay almak için inmiştim. Çay elime dökülmüştü tepki vermeden şekerini karıştırıyordum ve o...

Hemen gelip peçete vermişti bana sonra o da yemeğini alıp gitti. Sadece iyilik hisleri uyandığı için belki de bana o peçeteyi vermişti bilemiyorum.


Gece gece böyle şeyleri düşünmüştüm dizi işi yalan olmuştu ama olsundu yarın ne de olsa haftasonuydu yine izlerdim dizimi.

Sabah olduğunda kalktım evde kimse yoktu. Mutfağa girdim ve masanın üstünde bir not vardı. ''Kızım benim acil iş yerine gitmem gerekti kahvaltı hazırlayamadım, kendine dikkat et akşama geç geleceğim odana para bıraktım bir şeye ihtiyacın olur diye'' ahh yine her zamanaki gibi alıştım desem çok mu belli ederdim yalnızlığımı acaba belki de belli ederdim ama yine kimse görmezdi değil mi tabii öyle.

+0535..... : Günaydın Yamaç.

+0535..... : Gene yalnızım biliyor musun her zamanki gibi.

+0535..... : Tabi bilmezsin ama öyleyim işte

+0535..... : Senin etrafının kalabalık olmasını bu yüzden sevmiyorum

+0535..... : Belkide ben yalnızım diye seninde olmanı istiyorum, biliyorum çon bencilim.

+0535..... : Ama en çok sen cil olmayı isterdim.

Yamaç : Günaydın. Ne yalnızlığı bu bir şey mi var?

+0535.... : Çok şey var Yamaç.

Yamaç : Yardımcı olabilirim.

+0535..... kişisini Papatya olarak değiştirdiniz.

Papatya : Yok teşekkür ederim seni dertlerimle sık boğaz etmek için yazmıyorum ben sana. Sadece bir an öyle kendimi kaybedip yazdım işte kusura bakma.

Yamaç : Önemli değil de istersen anlatabilirsin

Papatya : Belki daha sonra

Yamaç : Sen nasıl istersen küçük hanım.

Papatya : Küçük Hanım :)

Yamaç : İçimden geldi öyle yazmıştım istemezsen bir daha demem

Papatya : Yok ondan değil :D

Yamaç : Neden peki :)

Papatya : Beklemezdim böyle şeylerle karşılaşacağımı

Yamaç : Bekle :)

Görüldü atıp çıkmıştım çünkü ders çalışmam gerekti. Üniversite sınavına şimdiden çalışmaya başlamıştım ben. Yaşıtlarıma göre erkendi ama ben kendimi herşeye hazırlamak zorundaydım baba parasıyla özel okul falan hiç benlik değildi. Ama ailem bunu istiyordu. Bana fikirlerimi sormak dışında herşeyi yapmayı tercih ediyorlardı. Bazen herşey istediğimiz gibi de olmaz işte plan yaparız ama bunu yıkmayı her seferinde başarırlar.Ama bir insan ne olursa olsun hayattan pes etmemeyi öğrenmeli. Bende tam öyle yapıyordum işte.

Umarım beğenirsiniz daha güzel bölümler gelicek takipte kalın😊

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 08, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Mayıs Çiçeği / TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin