Irene's POV:
O Harry μπηκε στην αιθουσα και χωρις να μιλησει κατευθυνθηκε προς το θρανιο του, ενω ολοι τον κοιτουσαν.
"Γιατι αργησες παλι Styles?" ρωτησε ο καθηγητης. Ο Harry καθισε και σηκωσε το κεφαλι του για να τον κοιταξει.
"Ημουνα στην τουαλετα!" απαντησε αδιαφορα.
"Δεν ξερεις οτι οταν χτυπαει το κουδουνι, ολοι οι μαθητες πρεπει να πηγαινουν στην αιθουσα πριν τον καθηγητη?" τον ξαναρωτησε και ο Harry ρβγαλε τα βιβλια του.
"Το ξερω!" ειπε και εβγαλε ενα στυλο.
"Και τοτε γιατι αργησες?" τον ρωτησε παλι ο καθηγητης.
"Σας ειπα, ημουνα τουαλετα!" αγενης οπως παντα! Τουλαχιστον, ο Arthur δεν ειναι ετσι!
"Να ξερεις την επομενη φορα που θα το ξανακανεις, θα παρεις απουσια!" τον απειλησε ο καθηγητης και αυτος εγνεψε καταφατικα. Εντωμεταξυ, απο την ωρα που μπηκαμε ενας συμμαθητης μας, ο David, με κοιταει συνεχεια. Αυτο ειναι λιγο αβολο! Η ωρα περασε αρκετα γρηγορα, οταν ακουσαμε το κουδουνι για διαλειμμα να χτυπαει και ολα τα παιδια ετρεξαν να βγουν εξω, βεβαια εκτος απο εμενα και για εναν περιεργο λογο και ο Harry.
Συνηθως ειναι ο πρωτος που βγαινει εξω! Ποτε δεν μπορεσα να καταλαβω γιατι ολοι φευγουν τοσο γρηγορα οταν χτυπαει κουδουνι για διαλειμμα! Εβαλα τα βιβλια μου στην τσαντα και οταν σηκωσα το κεφαλι μου, ειδα τον Harry να κατευθυνεται προς εμενα.
"Φανταζομαι θα ησουν η πρωτη που μπηκες στην αιθουσα!" με ειρωνευτηκε χαζογελωντας. Οπως παντα δηλαδη. Κακο ειναι να ειμαι επιμελης?
"Δεν σε αφορα, Harry!" του απαντησα και βγηκα απο την αιθουσα αφηνοντας τον πισω. Οταν εφτασα στο προαυλιο, ειδα τον Arthur να με περιμενει.
"Γιατι αργησες?" με ρωτησε. Φαινοταν οτι ηταν λιγο ανυπομονος.
"Οχι, ημουνα με τον αδερφο σου. Συμβαινει κατι?" του απαντησα.
"Οχι! Τι σε ηθελε ο αδερφος μου?" με ξαναρωτησε.
"Να με ειρωνευτει παλι!" απαντησα σαν να μην συμβαινει τιποτα. Δεν με πειραζει γιατι το εχω συνηθισει πια. Ο Harry με ειρωνευοταν απο το δημοτικο.
"Πρωτοτυπο!" ειπε χαμηλοφωνα και εγω γελασα. Κοιταξα γυρω μου και ειδα τον David να μιλαει με τους φιλους του. Οταν καταλαβε οτι τον κοιτουσα, μου χαμογελασε, αλλα εγω απετρεψα κατευθειαν το βλεμμα μου.
Οταν χτυπησε κουδουνι για μαθημα, εγω πηγα γρηγορα στην αιθουσα μου και καθισα στο θρανιο μου.
"Ετσι μπραβο, Ιrene! Πρωτη-πρωτη!" με ειρωνευτηκε για δευτερη φορα σημερα ο Harry, αλλα εγω τον αγνοησα. Ο καλυτερος τροπος για να εκδικηθεις καποιον, ειναι να τον αγνοησεις. Οχι μονο θα τον εκδικηθεις, αλλα θα κερδισεις και την προσοχη του! Τι? εγω να θελω να κερδισω την προσοχη του Harry? Γιατι?
Η κυρια Browns μπηκε μεσα και για καλη μου τυχη με διεκοψε απο τις σκεψεις μου.
"Καλημερα, παιδια!" ειπε και ο απουσιολογος της ταξης μας, πηγε το απουσιολογιο στην εδρα. Η κυρια Browns τον ευχαριστησε και το μαθημα ξεκινησε. Η κυρια Browns κανει το μαθημα της βιολογιας. Δεν μπορω να πω οτι γραφουμε πολλα τεστ και διαγωνισματα σε αυτο το μαθημα, αλλα σημερα μας εβαλε να γραψουμε τεστ ημερας, δηλαδη απροειδοποιητο.
Ευτυχως ηταν ευκολο. Για εμενα τουλαχιστον! Για τον Harry σιγουρα θα ηταν πολυ δυσκολο. Γιατι σκεφτομαι τον Harry τωρα? Κουνησα το κεφαλι μου για να διωξω τις σκεψεις μου και να συγκεντρωθω στο μαθημα και για καλη μου τυχη τα καταφερα. Το κουδουνι για διαλειμμα ξαναχτυπησε και εγω πηγα στον Arthur, που για δευτερη φορα με περιμενε σημερα και ο Harry στη γνωστη του παρεα, δηλαδη τον Liam, τον Louis, τον Zayn και τον Niall.
Δεν συμπαθω κανεναν τους! Κοιταξα αλλη μια φορα προς το μερος του Harry και συζητουσε και με τους υπολοιπους. Αληθεια, τι εχω παθει σημερα με τον Ηarry? Πρεπει να το προσεξω αυτο!
VOCÊ ESTÁ LENDO
The annoying boy// Harry Styles fanfiction
FanficΚανένας δεν μπορεί να ελέγξει τα συναισθήματά του για κανέναν και μερικές φορές αυτό είναι επικίνδυνο, μετατρέποντας όσα έζησες σε ένα λάθος....
