Prof. Matsunaga: Si Ms. Sawachika lang ang absent sa class.
Kris: bakit absent si Ran?
Elensz: Hindi ko nga din alam eh!
Kenn: (tumingin sa upuan ko)
**** sa bahay****
9:30am na ako nagising...
Ran: ano ba yan! Late na ako nagising, grr...
Hindi pa rin ako nagpalit ng damit.. Lumabas ako sa kwarto..
Ran: Ohayo.
Ran's Mom: Bakit nandito ka pa? Hindi ba nauna ka na pumasok kay elena.
Ran: hindi po, ngayon lang po ako nagising.
Ran's Mom: kamusta ka na ngayon?!!. Matamlay ka pa rin hanggang ngayon.
Ran: Medyo po! Ligo na po ako.
Ran's Mom: Sige.
Pumasok na ko ulit sa kwarto para maligo at magbihis.
After 20 minutes natapos na ako maligo, magbihis at mag-ayos at Lumabas na ako sa kwarto.
Ran: alis na po ako.
Ran's Mom: Hindi ka pa kumakain aalis ka na agad!.
Ran: Sa labas na po kami kakain, 10:30am na po.
Ran's Mom: Sige, dalhin mo itong gamot. Ingat ka sa biyahe.
Ran: (kuha sa gamot) Sige po. *kiss sa cheek*
Lumabas na ako ng bahay, at naglakad.
Ano ba naman ang daming pasahero.
Naghintay ako ng 15 minutes pero wala pa rin.
Ran: bahala na sasakay ako kahit maraming pasahero.
May paparating na bus, at mukhang maraming pasahero, hinintay ko nga huminto ang bus, at yun huminto nga.
Bumukas na yung pinto, pumasok na ako. Walang bakanteng upuan, heto nakatayo lang.
Bawat hinto ng bus sa line, may dumadagdag na sumasakay.
Katabi ko is boy at tumitingin sya sa akin, kakaibang tingin. Humarap sya sa akin at ngumiti na hindi ko alam kung bakit.
Malapit pala ako sa may pintuan ng bus... I think three seat..
Biglang may humawak sa kamay ko at hinila ako.
Ran: aray ko naman, sino ka ba para hilain ako?!
Guy: (hindi umimik)
Ran: (tumingin ako sa kanya)
Ran: (nagulat) ikaw.. Bakit mo ko hinila?.
Jiroh: ano gusto mo, hayaan kitang bastusin na hindi mo alam.
Ran: (?.?) huh?! Hindi kita maintindihan at pwede ba umalis ka sa harapan ko.
Jiroh: ayoko, magiging harang ako sa iyo, hanggang sa bumaba ka.
Ran: sino ka ba para gawin mo ito?. Hindi naman kita boyfriend.
Jiroh: kailangan ba boyfriend muna?!, hindi ba pwede concern lang?.
Ran: (malakas na pagkasabi) kailan ka ba naging concern?.
Tao: (tumitingin na sa amin)
Jiroh: pwede ba hinaan mo yung boses mo at ako ay napapagod na dito.
Ang position pala namin is pareho kaming nakatayo, nakataas yung kaliwang kamay at yung kanan naman ay nasa level of waist ko.
Ran: bakit may sinabi ba ako harangan? Ikaw lang ang may gusto nyan.
