Yağmur |texting

27~

Bugün... hayatımın bütün tozlu sayfaları rafalara dolup beni rahat bırakacak. Ya da daha tozlu sayfaları beraberinde getirecek. Her ne olursa olsun, ben hazırım. Ege'ye ve ondan gelecek her şeye hazırım. Beni uçuruma da götürebilir, çiçek bahçesine de.

Efken'i öpüp, beremi aldım ve çantamı sırtıma attım. Hava yağmurlu ondan ziyade soğuktu. Bu yüzden kendim gibi olup spor şeyler giymiştim.

Normalde koymam ama canım istedi koydum. Deniz'in kıyafetleri efendim

Sırtımda çantayla merdivenleri uçar gibi iniyordum. Sanırım fazla ses yaptığımdan apartmanımızın şizofren teyzesi Rukiye teyze arkamdan "Gören de kocaya kaçıyor sanacak. Kızım bu ne hız. Patır patır, yıktın binayı. Ayy! Kız yoksa sen kocaya mı kaçıyorsun?" Manyak demiş miydim?

"Aynen Rukiye teyze kocaya kaçıyorum. Teyzeceğim gurbetçi oğluna söyle seni bu siteden alsın. Teyze sitede oturuyoruz, burada dedikodu yok. Sen git az öte mahallede ara dedikodu. Haydi selametle!"

"Anam ben dedim bu kızın gözü dışarıda diye. Püüüü! Bacaksız seni!"

"Teyze bak geleceğim susmana bağlı. Sus ve sal beni. Görüşürüz hadin."

Koşa koşa apartmandan çıktım ve parka gitmeye başladım. Islanıyordum ama bu ne benim ne de Ege'nin umrunda olmayacaktı. Parka vardım ve etrafıma bakmaya başladım. O sırada mesaj geldi ve Ege olduğunu anlamam uzun sürmedi.

Ege: Salıncakların olduğu yerdeyim.

Deniz: 30 saniye sonra oradayım.

Koşarak salıncakların yanına gittim ve oraya bakmaya başladım. Sadece köpeğimiz vardı. Parkta kimsenin olmamasını fırsat bilerek "Ege!" diye bağırmaya başladım. İlk bağırışımdan sonra iki büyük el belime dokundu ve bir yılan gibi sardı bedenimi. Kafam omzunun üstüne geldiği için kafamı arkaya doğru omzuna gelecek şekilde yasladım. Suratına bakmadan biraz daha boynuna sokuldum ve "Ege," diye fısıldadım. Kafasını kulağıma yaklaştırdığını hissettim ve "Deniz," diye fısıldadığını işittim. İlk kez sesini duydum ve onun kim olduğunu anladım. O... o Ege Soylu.

"Ege Soylu,"

"Deniz Adalı,"

Kafamı boynundan çıkarttım ve ona doğru dönüp resmen üstüne atladım. Ellerimi boynuna sardığım anda sanki yıllardır bu anı bekliyormuş gibi ellerini belime doladı. "Ege, sen sözünü tuttun."

"Tuttum."

"Ege, sana söylemem gereken şeyler var," dedim bedenimi bedeninden ayırırken. Ellerimi kollarından aşağıya kadar okşayarak elleriyle birleştirdim ve gözlerinin içine baktım. Gözlerinde küçük bir çocuğun korkusu, heyecanı ve mutluluğu vardı.

"Ege, ben günlerdir sadece seni düşünüyorum. Yatarken sen kalkarken sen. Her zaman her yerde sen. Bugün sen yazdığında perdelerim kapalıydı evde oturuyordum. Ve seni düşünüyordum. Aklımdan çıkmadın, sana değer verdim ama seni görmemiştim ve bunların sonu aklımda tek bir noktaya vardı. 'Ben ona aşık mıyım?' dedim. Ben sana aşık mıydım? Az önce üstüne atladım ya sen bana sarılırken bir şey hissettim. Daha önce hiç hissetmediğim bir şey Ege. Sanırım sana aşık oldum. Ve birine aşık olduğum zaman bu kadar mutlu olacağımı tahmin edemezdim. Ben sana aşık oldum. Ben seni seviyorum."

İçimdekileri dökünce rahatlamış ve ferahlamıştım. Ege'ye aşık olduğumu Rukiye teyzeden sonra fark etmiştim. Ona koca demek? Değişikti Rukiye teyzem sağ olsun gözlerimi açmıştı. İlk defa koca çenesi bir boka yaradı dostlarrr.

"Deniz, beni kalbine kabul eder misin, güzelim?"

Bu... bu bir çıkma teklifiydi galiba. Ya da değildi. Biz normal bir çift olmadığımız için çıkma teklifimiz bile değişikti. Ahhh! Neden???

"Ederim anonim, ederim."

Ederim anonim ederim. Eheheheh bu bölümde bittiiiğğp. Bu gece iki bölüm daha paylaşmak istiyorum. Birisi Deniz ve Ege'nin instaları diğeri de normal bölüm. Sevgili oldukları zamanın ilk günü. Cümle acayip devrik oldu ama olsundu sjwldöwışfwöıdş neyse sıktım sizi. Gidiyorum ben. Bu arada hikayeye yeni isimler gelecek beklemede kalın .d

Sizi seviyorum💜

Ve ve ve multideki şarkıyı kendime armağan ediyorum. Eğer sizinde ÇÖPÇATAN dedikleriniz varsa yorumlara etiketleyebilirsiniz. ;) <3