Ölüm.Bu insanların yaşamını sonlandıran sevenleri mahveden bir kelime.Oysa çok basit
'Öldü' demek.Ama duymak o kadar kolay değil.
Hastanedesiniz ve annenizin yoğun bakımdan sağ çıkmasını bekliyorsunuz.O sırada ağlıyor,üzülüyor ve kimseyi görmüyorsunuz.
Beni bırakma! diye içten içe bağırıyorsunuz.
Ama dışarıdan görünen tek şey göz yaşlarınızın yanağızınızı ıslatması.
Hıçkırıklarınız duyulmuyor ve kahroluyorsunuz...Doktoru gördüğümde yanına ilerledim.
"Doktor Bey şu anda yoğun bakımda olan Rana Demir'in durumu nasıl?"
"Yakını mısınız?"
"Kızıyım."
"Rana Hanımın durumu ağır.Kalbi durmak üzere."
"Yapabileceğiniz bir şey var mı?"
"Elimden gelinin fazlasını yapmaya çalışıyorum
ama şu an için yok.Üzgünüm."dedi ve hızlıca yoğun bakıma girdi.O sırada babam hasteneye geldi ve bana sarıldı.
"Annen nerede? Durumu nasıl?"
"Yoğun bakımda.Kalbi durmak üzere."dedim ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.Babam beni teselli ederken hiçbir şey anlamıyordum.En sonunda sakinleşip ağlamamaya başladım ve birkaç dakika sonra doktor yoğun bakımdan çıktı.Babam ile alel acele doktorun yanına gittik.
"Annemin durumu..."
"Üzgünüm.O Öldü."
"Ne?!"dedim ve ağlamaya başladım.
Hıçkıra hıçkıra ağlıyor ve 'Beni bırakamazsın!' deyip bağırıyordum.Babam beni yerden kaldırdı ve göz yaşlarımı sildi.O da ağlıyordu.
Birlikte ağlıyorduk...1 Ay Sonra
Sabah erkenden kalkıp babamla mezara gittik.Anneme her gün giderdik.Her gün daha çok ağlar ve zorla eve dönerdik.
"Doğa.Kızım hazır mısın?"
"Hazırım baba geliyorum."diye mırıldandım ve aşağı indim.Birlikte arabaya binip mezara gittik.
***
"Hayır!"
"Artık gitmeliyiz kızım ben de gitmek istemiyorum ama yapacak bir şey yok.Hem annen biz burada durdukça daha çok üzülür."
"Ama..."
"Hadi."
"Tamam."dedim zorla ve mezar taşını okşayıp annemin mezarına baktım.
"Görüşürüz anne.Unutma seni çok seviyorum." dedim ve babamla arabaya bindik.Eve geldiğimiz de babam
"Aç mısın?"diye sordu.
"Hayır."
"Kaç gündür bir şey yemiyorsun kızım.Tabii ki de açsın."
"Hiçbir şey yemek istemiyorum."
"Ama böyle yaparsan hasta olursun."
"Baba ben büyüdüm..."
"Ama hâla yemek yemiyorsun."
Babamın zorlamalarıyla bir kâse domates çorbası içtim.Normalde çok sevmeme rağmen canım hiç istememişti.Domates çorbamı bitirip odama çıktım.Pijamalarımı giyip yatağa yattım.
Annemi düşünürken de uyuya kaldım.
Sabah olduğunda da ani bir şekilde gözlerimi açıp yatakta doğruldum.Ter içindeydim ve gördüğüm kabus berbattı.Annemin öldüğü günü görmüştüm.1 Ay Önce
"Hazır mısın kızım!"
"Evet anne hemen geliyorum."dedim ve telefonumu cebime sokup aşağı indim.
Annemle birlikte lunaparka gidecektik.Arabaya bindik ve yola çıktık.Annemle sohbet ediyorduk.Tam o sırada önden bir araba bize çarptı.Annemin emniyet kemeri koptu ve kafasını direksiyona çarptı.
"Anne!"
"Anne!"diye bağırmaya başlamıştım.Adamsa kaçıp gitmişti.Ambulansı aradım ve yerimizi söyledim.Ambulans gelene kadar anne beni bırakma demiştim.Hiçbir şey yapamıyordum.
Kımıldayamıyordum.Sadece beni bırakmamasının gerektiğini söylüyordum...
Birkaç dakika sonra ambulans geldi ve hastaneye gittik.Annemi yoğun bakıma aldılar ve ben koridorda kaldım...
Doktoru gördüğümde yanına ilerledim
"Doktor bey şu anda yoğun bakımda olan Rana hanımın durumu nasıl?"
"Yakını mısınız?"
"Kızıyım."
"Rana hanımın durumu ağır.Kalbi durmak üzere."
"Yapabileceğiniz bir şey var mı?"
"Elimden gelenin fazlasını yapmaya çalışıyorum ama şu an için yok."dedi ve hızlıca yoğun bakıma girdi.O şurada babam hastaneye geldi ve bana sarıldı."Annen nerede? Durumu nasıl?"
"Yoğun bakımda.Kalbi durmak üzere."dedim ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.Babam beni teselli ederken hiçbir şey anlamıyordum.En sonunda sakinleşip ağlamamaya başladım ve birkaç dakika sonra doktor yoğun bakımdan çıktı.Babam ile alel acele doktorun yanına gittik.
"Annemin durumu..."
"Üzgünüm.O Öldü."
"Ne?!"dedim ve ağlamaya başladım.
Hıçkıra hıçkıra ağlıyor ve 'Beni bırakamazsın!' deyip bağırıyordum.Babam beni yerden kaldırdı ve göz yaşlarımı sildi.O da ağlıyordu.
Birlikte ağlıyorduk...Bölüm sonu eğer bölümün devamının gelmesini istiyorsanız vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.Ayrıca hatalarım olabilir çünkü ilk defa yazıyorum ama elimden geldiği kadar iyi yazmaya çalışacağım.
{Tamamen benim kurgum.Gerçek değildir.}
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gecede Ben
Teen FictionÖlüm.Bu insanların yaşamını sonlandıran sevenleri mahveden bir kelime.Oysa çok basit 'Öldü' demek.Ama duymak o kadar kolay değil... *** "Üzgünüm ama onları kaybettik" "Onları kaybettik." "Kaybettik."