Dont FALL Inlove with a PLAYER

Chapter 1

JOSHUA
"Oh ano na bro?, talo kana" sabi ni Ethann na nasa tabi ko, naglalaro kasi kami ng basketball at for the first time of my entire life natalo ako sa mokong na to, "so whats the bet?" Tanong ko sakanya.

"Easy lang naman bro" pagsisimula niya, ano kayang plano ng mokong na to?, tanong ko sa sarili ko "you have to make a girl fall in love with you" dagdag niya sa sinabi niya, "eh?, ang easy naman pala niyan" pagyayabang ko sakanya, isa kasi akong playboy dito sa school eh, kaya halos babae dito sa school dream boy ako.
           "Wait lang bro ah, may twist kasi to eh, kaya hindi ito magiging madali para sayo" sabi ni Ethann, impossible, walang babae ang hindi na iinlove saakin noh.
"Ako ang mamimili sa babae na ipa ii-inlove sayo" sabi niya, kaya umiba ang expression ko, baka hindi talaga to magiging easy, isa tong bet eh.
"Si Emily, Emily Cortez siya ang magiging laruan mo" sabi niya, ha? Sino daw? Hindi paako nakakarinig ng pangalan na yan kaya nagtaka ako.

"Ganito kasi yan bro, siya lang naman ang pinakamatalino dito sa school, at isa pa hindi niya kinakausap ang ibang estudyante dito." Pagsisimula niya, hmmm..Emily Cortez? That sounds pretty easy, for the least i think, mukhang hindi talaga to magiging madali, pero ako si Joshua Gornez ang pinaka gwapo dito sa school "nasa Art Class siya natin Josh, kaya better make a move or are you chickening out?" Pagbabanta ni Ethann saakin,
                Ako, mag chi-chikening out?, as if naman ako kaya ang dream boy dito sa school so impossible na hindi siya ma fa-fall saakin, "sige bro magsimula kana bukas, para makahanap kana nang strategy para bukas" sabi niya at lumabas na ng court, naiwan ako dun na nag iisip kung ano gagawin, ano nga ba gagawin ko para ma fall siya sakin? Hmmm...aggghh!!, ang sakit sa ulo!

~♡~

Ngayon na magsisimula ang bet namin ni Ethann, sino nga ba talaga yang si Emily Cortez, anong meron sakanya at pinili siya ni Ethann, siguro mahirap siya mapa fall sa lalaking tulad ko i think or hindi kaya, hindi talaga siya naghahanap ng love life, eh ano nga kasi eh!
              "ARAY-"
May nakabunggo ako ng isang babae, brown ang kulay mg buhok niya pero hindi ko makita ang mukha niya, nakayuko kasi siya.
               "Sorry po" sabi niya, at tumayo, at nag lakad palayo, kaya shock ako sino kaya yun?, "go die freak!" "Baboy!" "Ugly Slut" "bitch!" Rinig kung sigaw sa likuran ko kung saan nag lakad yung naka bunggo ko.

       "Emily Cortez, ang yabang mong banggain ang, bebe namin ah etong sayo!" Sinampal ni Jinxi yung girl, na pangalan ay Emily Cortez, wait Emily Cortez?, siya nga pala ang magiging laruan ko. Pagtingin ko naman sa direction niya, naka handusay na siya sa sahig na maraming pasa at dugo, lumapit ako sakanya at binuhat siya na parang baby, shaks ang gaan niya wala ba tong kain ang babaeng to? Pagkarating namin sa school clinic inilagay ko siya sa higaan dun, pansin ko naman na may maamo siyang mukha, mahahabang lashes, kissable lips at perfect shape na kilay. Pansin ko naman na matagal na akong nakatitig sa kanya kaya tumingin ako sa ibang direction at nag hanap ng nurse.

EMILY
Why do i deserve this pain, what have i done to others for me to deserve this am i not worth it in this world?, please tell me what is wrong with me?
      Nakita ko ang pireperal version ko yung masayahin,at mahilig makipagkaibigan na ako, iba na kasi ako ngayon eh simula nung nawala si papa sa piling namin nag iba na si mama hindi na siya yung maalagaing mama na alam ko, abusive na siya at kailangan daw perfect yung mga gawain ko, pero ayaw ko eh gusto ko mabuhay ng mahimbing, freely and happily pero pag gagawin ko yun kinukuha yun ng kapatid ko.
  Idinilat ko ang mga mata ko at nakita nanaman ang puti na ceiling ng clinic, ilang beses na nga ba akong napunta dito? Di ko alam, ilan na nga ba.
            "Ahh, Emi gising kana pala"
Sabi nung nurse na naging close ko na dito sa clinic, siya kasi yung nag aalaga saakin pag napunta nanaman ako dito. "Emi, advice ko nalang sayo na lumipat ka na ng school para maiwasan mong masaktan dito" concerned na sabi niya. "Ok lang ako nurse Alice, parang everyday nato eh sanay na ako" sabi ko naman sakanya at ngumiti ng mapait, napansin naman niya ang lungkot ko, alam kasi niya ang pinag daanan ko, she just pats my head and didnt said any word.
      "Dont you worry Emi i know theres still someone who cares for you, and i know those people will listen to you, like me" sabi ni nurse Alice, siya lang yung pinaka maalagain nurse na kilala ko dito super nice talaga siya, "siya nga pala, say thank you to the person who carried you here, he was the one who brought you here"  dagdag ni nurse Alice "sino po yang "he" na sinasabi niyo?" Tanong ko naman sakanya.
           "I think his name was Joshua, siya lang kasi ang lalaki na alam kong kasing gwapo ni Jin sa BTS" sabi niya at parang naging puso ang mga mata niya. "Joshua?, hindi familiar ang pangalan niya saakin eh" sabi ko naman, at nagulat siya. "OMG, Emi learn to live your life naman, parang trap kana sa mga kamay ng mama mo try to run away from her grasp naman" sabi ni nurse Alice at nag smile saakin kaya ngumiti nalang ako pabalik saakanya

~♡~

Bagong araw nanaman ngayon, equals another hell day for me, oo nga pala may papasalamatan pa pala akong lalaki na Joshua daw ang pangalan, kaya bumaba naako from my rroom then greeted my mom a "good morning" but as usual she would just nod and turn around on me so i sighed and run outside to the school not waiting for my brother.
          As i was walking towards the school someone stopped there car beside me but i didnt stop walking as i went faster, pero sinusundan ako ng sadakyan eh, sino kaya to kung sino man ang nandiyan please save me
         "Emi, tara na sumakay kana dito"rinig kong sabi ng familiar na boses, please dont tell me its Andre please dont...hindi paako ready na i confront siya, galit pa kasi ako sakanya, siya lang naman ang pinaka magaling kung kuya Andre Cortez. "Huy Emi tara na, galit ka pa din ba saakin?" Tanong niya kaya tumingin ako sakanya, theres no point being angry at him his still my brother. "Emi.." pagsisimula niya at lumabas sa kotche niya at nilapitan ako "please dont cry, i know i made you suffer, but please dont cry" sabi niya then wiped the tears escaping my eyes.
            "Kuya Andre, ang tagal mo namang hindi nag pa kita" sabi ko sakanya, ang tagal kasi niya sabi kasi niya na babalikan daw ako ni kuya pagkatapos niyang mag graduate sa college, medical school kasi ang pinag aralan niya kaya it took 6 years for him to finish his study "kuya alisin mo na ako sa bahay" sabi ko sakanya kaya nakatanggap ako ng pat sa ulo "dont worry Emi aalisin kita dun wag ka mag alala" sabi niya at nag smile saakin, good thing your back kuya Andre