🌧️🌧️🌧️
Elimdeki son muzlu sütü de bitirdiğimde kararımı vermiştim. Konuşacaktım. Kaybedecek bir şeyim yoktu sonuçta. İlerde bir gün eğer demek istemiyordum. Ne anlatacaksa dinleyecektim, hatta içimdeki öfkeyi yüzüne yüzüne kusmaktan çekinmeyecektim.
En baştan diyecektim. En baştan anlat. Neden böyleyiz? Ona anlattıracaktım ki unutmasın. Unutmayayım.
Küçücük, küçücük bile olsa konuştukları beni tatmin ederse şans vermek için çabalayacaktım.Lise sondaydık ve ilkokuldan beri birbirimizi tanıyorduk.Silemiyordum işte. Öyle davransam da olmuyordu. İçimde bastırdığım ne varsa taşmıştı bile. Engel olmak istediğim ne varsa beni yok saymıştı çoktan. Gün yüzüne çıkmıştı işte.Berrak suda dalgalanıyordu.
Ortaokulda yok saydığım aşkım da oradaydı. Yaşamadın diyordu. Yaşasaydın, içine atmasaydın böyle olmayacaktı. Yaşardın ve biterdi. Ama sen ne yaptın Haru? Görmezden geldin.
Bu sefer görmezden gelecek bir güce bile sahip değilsin.
Sevdin değil mi?
Seviyorsun.
Kabul et.
Başımı iki yana salladım. İmkansız. Hayır, sadece kafam karıştı. Onun beni yıllarca sevmiş olma ihtimali kafamı karıştırdı. Ben Jungkook'tan sonra da aşık olmuştum. Ben onu bitirip birini daha sevmemiş miydim?
Hoşlantıydı hem. Jungkook sadece hoşlantıdan ibaretti.
Benim asıl aşık olduğum kişi Jiho'ydu.
Sinirle yerimden kalktım. Daha fazla düşünmeyecektim.
Yine kaçıyorsun.
Jimin haklı ve sen buna dayanamıyorsun değil mi?
Sen hiçbir zaman Jiho'yu sevmedin.
Ona yok saydığın hisleri bir örtü gibi Jiho'nun üstüne örttün, Haru.
Kabul et.
Çok korktun
Arkadaşlığınızın bozulmasından çok korktun.
Reddedilmekten de korktun
Onaylanmaktan da
Söyle şimdi...
Değdi mi?
Bak, arkadaşların Jungkook'u bir köşeye itmek zorunda kaldı.
Neden?
Senin yüzünden
Hayır, hayır benimle bir alakası yok ki. Onun hatası. Buna neden olan kendisi.
Sen onu acımasızca kendinden uzaklaştırdın.
Onu görmezden geldin.
Üzüldüğünü bile bile buna devam ettin.
Neden?
Onu seviyorsun diye.
Sırf hislerinden kurtulmak istediğin için onu üzmekten çekinmedin.
Ah,bir de onun üzüldüğünü de yok saydın değil mi?
Yürümeye başladığımda bir sokağa girmeyi seçtim. Nereye gittiğim hakkında hiçbir fikrim yoktu. Zihnim beni kapana kıstırmıştı. Sokağın duvarlarına çarpan düşüncelerim bedenime sertçe vuruyordu.
