SİYAM

SİYAM TANITIM

İnsanlar neden böyle anlıyamıyorum.Kime güvensem sonunda hep bi hayal kırıklığı.Bir dost ararsın kendine,tutunacak bir dal,derdini rahatça anlatabileceğin bir insan. Ben buldum sandım kendime öyle birini.İşte dedim bu insan benim dostum her zaman benim yanımda olur,iyi günümde kötü günümde.İlk üniversteye gittiğim gün tanışmıştık. Zamanla aslında birbirimizin aynısı olduğumuzu fark ettim.Birlikte ağladık birlikte güldük. Ta ki o güne kadar...

Yağmurlu bir akşamüstüydü. Erkek arkadaşıma sürpriz yapmak için ona gidicektim.Dora'ya giderken içimde bir sıkıntı vardı ama pek aldırmadım,nasılsa Doray'ı görünce geçer diyerekten hızlı hızlı yürümeye başladım. Apartmanın önüne gelince zile basmak yerine çantamdan anahtarı çıkartarak kapıyı açtım. Eve sessizce girdim geldiğimi duymasın diye parmak uçlarımda yürüyordum. Doranın odasının kapısına gelince hızla açtım kapıyı.

-"Aşkım ben geldim" dememle donup kalmam bir oldu. Dora paniklemiş bir halde yatağından çıkarken  gözyaşlarımı geri ittim. Hayır bu gerçek olamazdı,inanamıyorum.

"Siyam..durum sandığın gibi değil..sana söyleyecektim.."

    Elimi havaya kaldırıp arkamı döndüm.Bu gerçek olamazdı.

Dora kolumu yakalayınca hızla ona doğru döndüm. "Sakın bana birdaha dokunma."Nefes alıp verişim fazlasıyla hızlanmıştı,nabzım kafamda atıyor,beynim zonkluyordu ve oda dönmeye başlamıştı.

Başlarına dikilip bağırıp çağırmamı,Doruk'a tokat atmamı falan beklerdiniz değil mi?Ne olursa olsun birşeyler yapmamı...Bense donup kalmış bir halde öylece dikildim ve erkek arkadaşımın-yani ben erkek arkadaşım olduğunu sanıyordum-kardeşimle yattığını idrak etmeye çalışıyordum.Yanan gözlerimde yaşlar birikmeye başlamış ve göğsüme keskin bir acı saplanmıştı.

Hayır onların yanında ağlamıycaktım içimi kavuran ateşten kaçamazdım elbette ama onların iğrenç yüzlerini görmekten kaçabilirdim elbette. Doruk'un yetişmesine izin vermeden koşarak evden çıktım. Yağmur şiddetini arttırmıştı. Durmaksızın koştum,sanki içimde kavuran ateşten kaçabilecekmişim gibi koştum...

Ve benim hikayem asıl burda başlıyordu..