Anastasia POV
[EMMA WATSON AS ANASTASIA]
This school is fucking huge. I never thought that I will study in this school.
By the way I'm Anastasia Cross 18yrs old and a 1st yr college. Kakagraduate ko lang ng shs at andito ako ngayon sa unexpected school na papasukan ko which is Special Academy ang pinaka malaki school sa Pilipinas at tanging mayayaman lang makakapasok dito.
Why unexpected? Ask my Dad. Supposed to be dapat sa Mapua ako mag aaral at nakapasa na ako sa exam dito. Mapua is my dream school kapag naka graduate ako dito madaming oportunidad na nag hihintay. Pero dahil nga sa tatay ko ay hindi ito pumayag at napilitang pumasok sa SA.
SA is the most exclusive school in Philippines. Don't get me wrong, hindi ako OA. Never etong naging isa sa mga top list dream school ko dahil wala akong tiwala sa sarili na makakapasa dito. Bukod sa dapat mayaman lang natatanggap dito ay dapat din may talino ka.
Hindi ko alam anong magic ginawa ni Daddy kaya ako na tanggap pero bahala na
Isa itong dorm school at higit tatlong oras ang byahe ko mula sa aking tinitirhan hanggang dito. Tuwing weekends lang pwede umuwi. For sure mag sstay nalang ako sa condo at yayain gumimik ang mga kaibigan ko.
Bakit pa ako uuwi e wala namang katao tao don bukod sa mga katiwala namin sa bahay. Hindi din kami masyadong close ni Daddy dahil lagi nalang itong nasa work naka focus. Wala din naman kaming issue sa isat isa is just that we just dont talk too much. Maagang namatay ang Mommy dahil sa cancer at 10yrs old palang ako ay naramdaman ko na ang pangungulila.
Bago ako pumunta sa aking dorm ay nag libot libot muna ako buti nalang may mapang binigay ang school tiyak na mawawala ako dito kung wala man. Buti nalang din ay may mga naka assign na mag lalagay ng mga gamit ko sa dorm kaya mas may time ako para mag libot at maging pamilyar ako sa lugar na to
Agaw pansin ko ang malaking fountain at may mga makukulay na bulaklak na nakapaligid dito may mga bench din at mga couples na naka upo
D ko maiwasan maging bitter. Mag hihiwalay din mga yan jusko. Btw nbsb ako. No jowa since fetus. Paano ba naman ako mag kaka lablayp e ung kapatid kong lalaki palaging nang babusted kapag may nag aattempt binabantaan pa niya. Ending nganga.
Tinignan ko ang watch wrist ko at mag 5 na ng hapon kaya nag pasya na akong pumunta sa dorm ko. Sino kaya mga Kasama ko no? Sana hindi sila mga school bullies nako. Sawang sawa na ako sa gulo ayoko na dn bumalik sa nakaraan pagod na ako.
Tinignan ko ulit ang Avenda building na mapa kung saan ako titira ng isang taon
Nang makarating na ako sa harap ng pintuan ng dorm ay agad ko tong kinatok at dahan dahan binuksan
"Buti naman andito ka na!" masayang bungad sakin ng babaeng hindi ko kilala. Maikli ang bohok nito at may makapal na salamin. For short nerd sya
"uhm, hi?" medyo awkward kong bati
Nang makapasok ako ay sinara ko ang pinto
Malaki ang kwarto bukod roon ay may dalawang pintuan dito sa loob siguro ayun ang kwarto namin
Sa loob ay may malaking sala at TV diretsyo lang at andun na ang kusina nasa gilid naman ang dalawang pintuan
"onga pala kwarto mo yung nasa left side! Ako nga pala si Naomi, Naomi Forteza 1st yr din hehe" bati nya saken kasabay ng pag lahad ng kanyang kamay agad ko naman ito tinanggap bago mag pakilala
"nice to meet you, ako naman si Anastasia Cross, you can call me Tasia same din ng yr mo"
Nang marinig nya ang aking pangalan ay agad namang namilog ang kanyang mata at napatili.
Okay, ang OA ha. Mabilis ko namang tinakpan ung tenga ko at patalon talon naman sya habang hawak padn ang kamay ko
"OMYGHAD! Eto ung unang beses naka encounter ako ng isang Cross! Kilalang kilala ang mga malls nyo napaka successful! I already heared you before ikaw ang Valedictorian at top 1 ng dean lister, no wonder andito ka"
Idk kung bat pa nya kelangan sabhn lahat sakin yun dahil aware ako sa mga snabi nya pero never ko tong maipag malaki. Why? Because I never been happy for it maybe I have the money pero isang hamak lang akong loner noon but everything changes nung nag shs ako at duon ko na meet ang mga kaibigan kong totoo saakin
"I already know that Forteza" formal kong sabi. As much as possible I dont want to be close to anyone, why? Because I have to
Naging tahimik kami sandali pero bumalik ulit sya aa pagiging makulit nya. Hinatak nya ako papuntang kusina at pina upo. Sinunod ko nalang ang gusto nyang mangyari. I think naman shes harmless. Kaht na kelan ay walang taong hinayaan kong hatakin lang ako but only this girl.
"saglit lang ah! May kukunin ako sa ref!" dali dali syang lumapit sa ref at binuksan ang freezer. Kinuha nya ang isang tray na nag lalaman ng cookies
Siguro ay gawa nya ito. Mabilis nyang isinara ang freezer at lumapit sa lamesa para ilagay ang kanyang hawak na tray
" nung nalaman kong dadating ka, i took the time para gawan ka ng cookies. Kaso d ko inexpect na matatagalan ka pa kaya nilagay ko nalang muna sa ref. Gusto mo initin ko muna?" okay na guilty ako I should have approach her better she deserve it. Kahit hindi nya pa ako kilala ay nag prepare talaga sya ng cookies para saakin
I gave her a sweet smile na ikinatulala nya siguro d nya inaasahan yon dahil kanina pa ako naka poker face. Im just observing her
"thank you naomi, and no you dont have to I think masarap padin ang gawa mo kahit na malamig na ito" naging tulala sya for a mere second bago sya ulit bumalik sa pagiging jolly nya
Kumuha ako ng isa at kinagatan agad ito.
And viola, its really good. Shes great, kung ganon I dont have to worry what to eat dahil marunong naman sya
"my family owns a 5star hokai restaurant and well known in Philippines" nakangiti padin nyang snabi
Oh, kaya pala ang Hokai restau ay kilala sa bansang pilipinas dahil sa angking sarap na binibigay ng mga pagkain nila walang kaduda duda kaya pala ganito nalang kasarap ang gawa niyang cookies.
Hindi lang sya ordinaryo sa panlasa parang mga mamahaling kasangkapan pa ang nilagay nya dito para ma achieve nya ang lasang gusto nyang malasahan sa titikim neto
"youre a great cook naomi, I think you can do better than this"
Mas lumapad pa ang ngiti nya na ikinatayo ng aking balahibo. Whats happening?
