Part 14
Yi Enရဲ့ မျက်လုံးကိုအတန်ကြာအောင် မှိတ်ထားပြီး Jinyoungခေါ်ဆောင်ရာနောက်ကို လိုက်လာခဲ့သည်။ သူ့ခြေလှမ်းများရပ်လိုက်သည်နှင့် Yi En ရဲ့ ခြေလှမ်းများပါ ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။
"ကဲ ေရာက္ၿပီ😃... "
Jinyoungရဲ႕လက္တစ္စံု Yi En ရဲ ႔မ်က္လံုးေပၚမွ ဖယ္ရွားလိုက္သည္နွင့္ သူျမင္လိုက္ရေသာအရာက သူ႔ကို အံ့ၾသမွင္သက္မိေစသည္။ ထုိမွ်မက ေပ်ာ္႐ႊင္ေသာ ခံစားမႈကိုပါ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ခံစားမိလိုက္သည္။
"လွလိုက္တာ😍😍"
ပန္းႏုေရာင္ ၿခံဳလႊာလႊမ္းထားေသာ မိန္းမလွေလးတစ္ဦးအသြင္ျဖင့္ ေလာကကို အလွဆင္ေပးေနေသာ ခ်ယ္ရီပန္းမ်ား၏ အလွသည္ကား မည္သည့္အရာနွင့္မွ် နႈိင္းယွဥ္၍ မရေအာင္လွပေနသည္။ ေနေျပာက္ပင္မထိုးေအာင္ ညီညာစြာ ေပါက္ေရာက္ေနေသာ ခ်ယ္ရီပင္မ်ားကား Yi En ၏ နွလံုးသားဆီသို႔ထိေရာက္ေအာင္ ေကာင္းေသာ ခံစားမႈမ်ားစြာကို ေပးလ်က္ရွိေလသည္။
သူ႔ဘဝမွာ ဤျမင္ကြင္းေလာက္လွသည့္ ျမင္ကြင္းကို တစ္ခါမွလည္း မျမင္ဖူးခဲ့ေပ။ ယခုလို Jinyoung က ေခၚ၍ျပမွပဲ ျမင္ဖူးေတာ့သည္။ က်ြန္ေတာ္ဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အဆင့္၁ ဓားသိုင္းကြၽမ္းက်င္သူ ကိုယ္ရံေတာ္ျဖစ္ေပမယ့္ ခ်ယ္ရီပန္း၏ လွပေက်ာ့ရွင္းမႈကိုေတာ့ အလြန္ပင္ျမတ္နိုးလွသည္။ ထိုပန္းကေလးမ်ားသည္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အတိတ္က ပံုျပင္ေလးထဲက အစိတ္အပိုင္းတစ္ခု လို႔လည္း Jinyoung ခဏ ခဏေျပာဖူးေလသည္။
"Jinyoungna.. မင္း.. မင္း ဒီ ပန္းခင္းကို ဘယ္အခ်ိန္တုန္းက ရွာေတြ႕ထားတာလဲ?"
"ဒီပန္းခင္းေလးက ငါပံုေဖာ္ထားတဲ့ မင္းအတြက္ကမ႓ာေလးပဲ Tuan Yi"
"ခင္ဗ်ာ! က်ြန္ေတာ့္အတြက္ ကမၻာေလး!! ဟုတ္လား မင္းသားေလး? အဲ......"
Tuan Yi စကားကိုျပန္ျပင္ဖို႔ပင္အခ်ိန္မရလိုက္ပဲ ပါးျပင္မို႔မို႔ေလးနွစ္ဖက္ဆီမွ ေႏြးေထြးမႈကိုသာခံစားလိုက္ရသည္။
"Jin...Jiyoungna... မင္း... မင္း..."
"ငါမင္းကိုေျပာထားတယ္ေလကြာ~ နန္းေတာ္ရဲ႕အျပင္မွာဆို မင္းသားေလးလို႔မေခၚရဘူးလို႔။ Jinyoung လို႔ပဲ ေခၚလို႔.. ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ မွတ္မထားရတာလဲ😒"
YOU ARE READING
Yi En... Don't Leave Me
Fanficထီးနန်းလည်းစွန့်ရဲတယ် သေလည်းသေရဲတယ် အရာအားလုံးလည်းအဆုံးရှုံးခံရဲခဲ့တဲ့ငါဟာ မင်းမရှိပဲနဲ့တော့ မနေနိုင်ခဲ့ဘူး Yi En....
