ေကာင္းကင္ဘံုအား ဆန္႔က်င္၍ စာစဥ္(၁) မွ (၇)

အပိုင္း(၁)ေကာင္းကင္ဘံုဧကရာဇ္၏ က်ဆံုးျခင္း ၊ နတ္ဘုရားလက္နက္တစ္စစီပ်က္စီးသြားျခင္း

အပိုင္း(၁)ေကာင္းကင္ဘံုဧကရာဇ္၏ က်ဆံုးျခင္း ၊ နတ္ဘုရားလက္နက္တစ္စစီပ်က္စီးသြားျခင္း

ေကာင္းကင္ဘံုႏိုင္ငံေတာ္၊ ေကာင္းကင္ဘံုနန္းၿမိဳ႕ေတာ္

ညသည္ အလင္းေရာင္ တစ္စတစ္ေလေတာင္မ႐ွိဘဲ မင္ရည္ကဲ့သို႔ နက္ေမွာင္ေနခဲ့သည္။ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ ေျခာက္ခ်ားဖြယ္ရာေကာင္းေအာင္ တိတ္ဆိတ္ေနကာ စိတ္ႏွလံုးတုန္လႈပ္ဖြယ္ ခံစားခ်က္ကို ေပးသည္။

ကမၻာေပါင္းသန္းရာေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ အစည္းအရံုးတြင္  အင္အားအႀကီးဆံုးကမၻာ ျဖစ္ေသာ ေကာင္းကင္ဘံုနန္းၿမိဳ႕ေတာ္သည္ ထူးဆန္းစြာ တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္တြင္႐ွိေသာ အံ႔ၾသစရာအေကာင္းဆံုး ဂုဏ္အ႐ွိန္အဝါအႀကီးဆံုးေသာ ေကာင္းကင္ဘံုနန္းျမိဳ႕ေတာ္သည္ ယေန႔ညတြင္ အဘယ္သို႔မ်ား တိတ္ဆိတ္ေမွာင္မိုက္ ေနရပါသနည္း။

ၿမိဳ႕ေတာ္ေျမာက္ဘက္႐ွိ ေလဟာနယ္ထဲတြင္ ထူးဆန္းေသာ အက္ကြဲေၾကာင္းတစ္ခု ႐ုတ္တရက္ ေပၚလာခဲ့သည္။ ထိုအက္ေၾကာင္းမွ ႐ွည္လ်ားေသာ အ႐ိုးစုလက္တစ္စံု တိုးထြက္လာခဲ့ၿပီး အက္ေၾကာင္းကို ပို၍က်ယ္လာေအာင္ ဆြဲခြဲလိုက္သည္။

အက္ေၾကာင္းက်ယ္လာသည္ႏွင့္အမွ် အ႐ိုးစုလက္အစံု၏ ပိုင္႐ွင္သည္ တျဖည္းျဖည္း ထြက္ေပၚလာကာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။ ထူးဆန္းေသာ အနီေရာင္အလင္းမ်ားသည္ ၎အ႐ိုးစု၏ ဦးေခါင္းခြံအတြင္း႐ွိ အေပါက္မွ ျဖာထြက္ေနသည္။ ၎၏ အျဖဴေရာင္ အ႐ိုးစုခႏၶာကိုယ္တြင္ ျပာလဲ့လဲ့အေရာင္မွ မီးခိုးေရာင္သို႔ တျဖည္းျဖည္းေျပာင္းလာသည့္ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ ေ႐ွးေဟာင္းအကၡရာတို႔ျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းလ်က္႐ွိသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္ေလထုကို ေအးခဲသြားေစသည့္ အသက္မဲ့ေသာ ေျခာက္ျခားဖြယ္ရာ အ႐ွိန္အဝါတစ္ခု ထြက္ေပၚလာသည္။

"ေတာက္!" "ေတာက္!"(အ႐ိုးခ်င္း ထိခတ္သံ)

မေ႐ွးမေႏွာင္းတြင္ပင္ ပြက္ေလာ႐ိုက္သံမ်ား ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ထြက္ေပၚလာသည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္၏ အထက္တြင္႐ွိေသာ အက္ကြဲေၾကာင္းသည္ ဆက္လက္၍ ႀကီးမားလာၿပီး ေသဆံုးၿပီးသား လူတို႔၏ အ႐ိုးစု ခႏၶာကိုယ္မ်ား၊ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ဒဏ္ရာမ်ား ေသြးမ်ားႏွင့္ ဖံုးလႊမ္းေနေသာ သားရဲတိရစၦာန္မ်ား ထြက္လာေလသည္။ သူတို႔၏ ခႏၶာကိုယ္တြင္ ထူးဆန္းၿပီး ျပာလဲ့လဲ့အေရာင္ေတာက္ေနေသာ သေကၤတအခ်ိဳ႕ျဖင့္ လႊမ္းျခံဳလ်က္ ႐ွိသည္။ ထို႔အျပင္  မ်က္လံုးအနီေရာင္တို႔ျဖင့္ ယင္စြမ္းအင္(အမဓာတ္)ျပည့္ဝေနသည့္  ေ႐ွးေဟာင္းအကၡရာမ်ား ပါ႐ွိသည့္ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ အနက္ေရာင္သံခ်ပ္ကာဝတ္ စစ္သားအမ်ားအျပားလည္း ထြက္ေပၚလာၾကသည္။ သူတို႔သည္ ေကာင္းကင္ဘံုနန္းၿမိဳ႕ေတာ္  ပတ္လည္႐ွိ ေလဟာနယ္ထဲတြင္ လ်ွင္လွ်င္ျမန္ျမန္ ပိတ္ဆို႔ဝန္းရံလိုက္ၾကသည္။