Can You Keep A Secret?

Mark Lawrence Delos Santos

"Maaaaaaaaaaark!!!" Sigaw ng isang babae. Napakaganda ng ngiti nya. Para syang anghel. OA na ba description ko kung sabihin kong, napakaganda nya? Kung OA man wala akong magagawa dahil totoo iyon.

"Maaaaark, take a look at this. Nagsend na naman ang secret admirer ko ng letter. Sabi nya dito, nandito daw sya sa Cafeteria." Tinignan ko sya. Nakangiti sya ng tamis. Sino ba yan 'secret admirer' nyang yan?

"O nakita mo sya dito?" Tanong ko naman sa kanya. Tinignan naman nya ako mg parang nababaliw ako.

"Mark, nahanginan ba ulo mo? Secret Admirer nga eh. Tss, pero sure akong si -----"

"Hi, Aida." Bati sa kanya ng oh-super crush nya.

"Amm Hi, Anton." Nahihiya at namumulang sabi ni Zen. Tss. Ano bang meron sa taong yan at patay na patay si Zen sa kanya. Parehas naman kaming gwapo. Ma'appeal lang talaga sya.

"Oh my ghad. Mark, kita mo yun nginitian nya ako. Sabi sayo malakas ang kutob ko na sya talaga ang secret admirer ko." Tuwang tuwang sabi nya at inalog alog ako.

"Tsk, ano ba Zen?! Nakain ako oh. Ikaw nga ay kumain nalang." Sinubuan ko sya ng isang punong kutsara ng pagkain. Ngumuso naman sya sakin habang ngumunguya. Pinag patuloy lang namin ang pagkain.

------

Wednesday Morning.

Naglalakad ako sa hallway ng may napukaw ako ng pansin. Isang magandang babae at isang lalake. Masayang nag uusap. Napakapit ako sa dibdib ko. Sh*t!

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad na animo'y wala akong nakita. Mark! Wala kang karapatan masaktan. Wag kang tanga. Kaibigan ka lang.

"Ouch!" Napakapit ako sa dibdib ko. Shit! Nag sasalita yung puso ko. Nako! Alam ko naman nasasaktan ka, pero wag ka naman magsalita. Please!!

"Help me!" Oo tutulungan kita, pero please don't talk. Tinataasan ako ng balahibo eh.

"Argggh!" Sigaw. Fck! Ang sakit. Walangya. Ginulugudan ako.

"Sabi ko tulungan mo ako. Walangya nakatunganga ka lang jan at para ka pang nakakita ng multo." Sigaw ng isang babae sa harapan ko.

"Oh sorry, hindi kita na pansin." Sabi ko at itinayo sya. "Pfft. Hahaha, ang cute mo." Sabi ko sa kanya. Ang liit nya kasi, hindi pa sya umabot sa balikat ko.

"Alam kong maliit ako. Wag mo akong pagtawanan pwede ba?!" Naiinis na sabi nya. Tumigil ako sa pagtawa sa kanya kahit mahirap. Ang cute cute nya kasi para syang chibi. HAHAHAHA!!

"Okay, okay. I'm Lawrence." Sabi ko at nilahad ang kamay ko. Tinitigan nya yun bago magsalita.

"Andrea. Not so nice meeting you." Nakasimangot nyang sabi. Tumawa lang ako ng mahina. Ang cute nya talaga.

"Let me guess, bago ka lang dito? Ngayon lang kita nakita eh." Tumango sya bilang tugon sa tanong ko. Nauna akong naglakad kaya sumunod sya sakin.

"Oo at hinahanap ko ang Main Office para Makuha ang schedule ko."

"Main Office? Mind if I join to go with you?" Sa ngayon kaylangan ko munang lumayo kay Zen, para makapag move on.

----

Room

"Maaaarky, may new letter ako. Hahaha --- ah? Who is she?" Salubong sakin ni Zen.

"Zen, she's Andrea. Andrea, Zen." Pakilala ko sa isa't isa. Nag ngitian naman ang dalawa at nagtanguan.

"Oh ano sabi ng letter na yan?" Tanong ko. Habang papunta ng upuan ko.

"Sabi nya dito 'I have one thing to say, three words eight letters. If I am given a chance to say it, will you be mine? PS: I'm just around with you.'" Kinikilig sya habang binabasa yung letter nya.