Saplantılı

Terkediş

Gözlerimi bir yere çarpmamla birlikle birden açıldı.Gözlerimi etrafta gezdirdim.Koltuktan düşmüştüm ve kafam orta sehpaya çarpmıştı.Koltuğa baktığımda herkes birbirinin üstünde yatıyordu.Doğan ve Gaye koltuğun en dibinde ayakları yere sarkmış kolluk yerine kafalarını koymuş birbirine yapışmış uyuyorlardı.Özgür Doğanın götünün üstüne yatmış,Çağkar ise Gaye'nin bir bacağına yatıp sarılıyordu.Bu hallerine güldüm.Çisem ve Kaner sanki bir insan gibi görünüyoru kucak kucağa uyuyorlardı.Esin başını koltuğun arkasına dayamış bir bacağı yana doğru açılmış Çisem ve Kaner'in üstündeydi ve çaprazlama uyuyordu.O şekli nasıl aldığı hakkında bir fikrim yok.Baran koltuğun kol koyma yerinde yüz üstü yatmış bir kolu koltuktan sarkmış ve bacaklarını Esin'e uzatmıştı.Demekki beni koltuktan o atmıştı.Çünkü en son hatırladığım Esin'in boynunda uyuyordum.Ayağa kalkıp saate baktım.Saat daha beş buçuktu.Bağırarak oha dedim.Esin birden gözlerini açıp,

"Noluyo lan?"dedi uykulu sesiyle.

"Saat ve beni koltuktan atarak uyandirdiniz!"dedim kızgın sesimle.Esin sanki bir şey dememişim gibi gözlerini kapattı.Direk kolundan tutarak ayağa diktim.

"Ya Ömür git uykum var!"uyuşuk uyuşuk konuşarak.Kendini tam koltuğa atacakken direkt ben oturdum ve gözlerimi kapattım.Kapatmamla üstüme ceset gibi Esin yığıldı.Gözümün tekini açıp üstümden itmeye çalıştım ama hayvanı atamıyordum.Esin rahat bir pozisyon aldı ve resmen üstüme yattı.

"Yuh amına koyayım kalk ya Esin domuz gibisin!"diye çırpındım.Zar zor alttan çıkıp Baran'ın yattığı yerde bir insan yarısı kadar boşluk kalan yere yan yattım.Esin'de yanıma gelip belime kafasını koydu.Gözlerimi ona diktim ve bakmaya başladım.Burdan bakınca küçük bir çocuk gibiydi be ben şş
küçük çocukları sevmezdim.Çocuklar ilk doğduğunda çok çirkin olurlardı bana göre kırmızı suratlar,kanlı bir koku,buruşuk bir ten.Düşününce kusasım gelmişti.Ben çocukları yürümeye başladıklarında severdim o da sevimli olanlardı.Gözlerimi kapatıp uykuya dalmayı bekledim.Fakat direk gözlerimi açtım.Bugün okul vardı ve kimsenin okul kıyafeti yoktu.Ayrıca okul yedi buçukta başlıyodu.Direk oturur pozisyona geçtim.Erken uyanmaktan nefret ederdim.Ben 2'de 3'de kalkan bir insandım ve kafamı koyduğum yerde hemen uyuyabilirdim.Sanırım bu huyumu annemden almıştım.Annemle uykumuza çok düşkündük.Direkt olarak Esin'i dürtmeye başladım sonrada Baran'ı.Baran homurdanmaya başladı.Esin hiç tepki vermiyoru.En son canları acıyacak şekilde dürttüm.Bu yaptığım tam olarak dürtmek değil vurmaktı.Esin oflayarak gözlerini açtı ve oturdu.

"Kalkın lan okul var!"diye bağırmaya başladım.O sırada Çisem Kaner'e daha da sıkı sarılıyordu.Esin,

"Oha saat kaç lan?Daha eve gidicez biz bunlarla."ayağa kalktı ve Özgür ile Çağkar'ın yanına gitti.O sırada Baran uykulu gözlerle odayı incelemeye başladı.Bende yana eğilerek Çisem'i kolundan çekiştirmeye başladım.

"Kalkın okula geç kalacağız!"Gerçi onlar gittikten sonra uyuyacaktım ama belkide uyumazdım.Uyursam uyanamazdım.Ama annem beni kesin uyandırırdı.Herkes kalkmıştı fakat Gaye ve Doğan'ı uyandıramıyorlardı.Gaye kaşlarını çatıp Doğan'ın yüzünü yoklamaya başladı.En son eli kaşları çatık bir şekilde dudaklarında kaldı ve parmağıyla ne olduğunu anlamaya çalıştı.Birden yerinden kalktı ve şok olmuş gözlerle bir Doğan'a bir de etrafa bakmaya başladı.Bir süre ksonra tekrar eski haline döndü ve ayağa kalktı.Doğan gözlerini açmış etrafı inceliyordu.

"Of ya okula gitmeyelim."diyen Özgür'e baktım hala koltukta yayılmış yatıyordu.Uykuyu o da severdi.Bu ne lan bütün sülaleye bulaşmış.Genetik de olabilir.

"Bende istemiyorum okula gitmek ama mecbur devamsızlık var."Özgür sözüm üzerine kalktı.Aslında devamsızlık falan umrumda değildi.Sadece bir sene daha okumak istemiyordum.Çünkü bir sene kalmıştım.9.sınıfta annem ile babam ayrılmıştı.O zamanlar güçlü bir kızdım ama bu sene kadar değildim.O zaman ayrılmaları bana çok koymuştu.Fakat sonradan düşündüm bu benim sorunum değildi onların sorunuydu.Ben 17 yaşındaydım.Ama soranlara 16 derdim.Bunu neden söylediğimi de bilmiyordum.