დილით ადრე ვიღვიძებ... ჩემს გვერდით მდებარე ტანისამოს ვიცმევ და ქვემოთ ჩავდივარ, სახლში სრული სიჩუმეა... შუქი ჩამქრალი იყო და არავინ ხმას არ იღებდა
მე: დედაა! მამა! ქუქ! სადხართ
ხმას არავინ მცემდა ქველოთ ჩამოვედი, შუქის ანთება დავაპირე მაგრამ ფეხზე ვიღაცის ხელი შემეხო
...: მმ...შველ....ეე
მე: დედაა?
შუქი სასწრაფოდ აცანთე და ვხედავ იატაკზე დედაჩემს რომელიც ბლანტ სისხლში ცურავს... არვიცი არვიცი რა ხტება მაგრამ ვააანალიზებ რომ ვიღაცამ ესრილა მაშინვე მობილურს ვიღებ და ქუქთან ვრეკავ
მე: ქუქქ სადხარ? სასწრაფოდ სახლში მოდიი.... მალე... დედას ესროლეს
ქუქიმ ყურმილი გამითიშა მაშინვე ჩავიკეცე და დედას ცივ სხეულს მივეხუტე
.....
ქუქი: რაგააკეთე?
მე: რააა? შენ გგონია მას მე ვესროლე
ქუქი: ბოდიში გაციდებულზე თავი ვერ მივთოკე
ქუქი დედაჩემს სისხლს უწმენდაა მაგრამ რაზრი ჰქონდა მაინც მოსდიოდა... უცევ სასწრაფოს ხმა გაისმა ექიმები სახლში შემვარდდნე დედაჩემი საკაცეზე დააწვინეს და მაშინვე საავადმყოფოსკენ წაიყვანეს...
ქუქი: მალეე! დაჯექი
ქუქის მანქანაში დავჯექი, ჩემს მარცხნივ მდებარე ფანჯარას თავი მივადე და ტირილი დავიწყე...
ეს ვინ გააკეთა?
რატომ მაინდამაინც დედაჩემი?
მე მას დავიჭერ და მის ორგანიზმში ერთ წვეთ სიახლსაც არ დავტოვებ
.... მანქანიდან სასწრაფოდ გადმივედი და მაშინვე საცადმყოფოში შეევარდი ვკითხე ექიმს თუ რახტებოდა, როგორ იყო დედაჩემი
ექიმი: ბოდიშით.... მისი გადარჩენა შეუძლრბელი იყო
მაშინვე ჩავიკეცე მთელი სხეულში გაყინვა ვიგრძენი და ვკიოდი
ქუქი: რახტება? დედა როგორაა?
მე: ის... ის მკვდარია, დედა მომიკლეს!!
ქუქი ჩემს დამშვიდებას ცდილობდა მაგრამ ერყბოდა რომ თბითონაც ვუდად იყო... ვარყობფი თუ ცრემლები როგორ მკვეთრად მოდიოდა მაგრამ წამიერად იმჭრალებდა
მოგესალმებითთ... იმედია დაინტერესდებით ამ ფიკით... ველი ბევრ კომებს
