The Badboy's Home (VOLTOOID)

🌻Hoofdstuk 21.🌻

Pov. Emily.
*PIEEEEEEEP* *PIEEEEEEEP* Brult mijn wekker. Ik kreun en druk hem uit. Ik draai me om zodat ik met mijn gezicht in mijn kussen lig. Ik kreun nog een keer vermoeid maar sta dan toch op. Ik pak een setje kleren uit de kast en loop naar de badkamer. Daar doe ik heel mijn ochtend routine en daarna loop ik naar beneden voor ontbijt. Als ik beneden kom ben ik verbaast dat ik een gedekte tafel voor me zie. 'Goedemorgen Emily.' Zegt Mike die de keuken uitkomt en verse broodjes op tafel zet. 'Goedemorgen.' Zeg ik redelijk zacht en ga aan tafel zitten. Hij zet nog een bord op tafel neer en zegt dat ik best mag eten, dus ik pak een broodje en smeer er boter en pasta op. 'Goedemorgen Emily.' Zegt Quinn die in een redelijk nette outfit binnen komt lopen. 'Goedemorgen.' Zeg ik zacht terug als mijn mond leeg is. 'Emily, zou ik trouwens je telefoonnummer mogen?' Vraagt Quinn als ze aan tafel gaat zitten en een broodje van het bord pakt. 'Ik, uhm, ik h-heb geen telefoon.' Zeg ik beschaamd en leg mijn broodje op mijn bord. 'Niet?' Vraagt ze verbaast. Ik schud licht mijn hoofd. 'Ohw, nou, je kan wel de oude van Nathan gebruiken totdat we een nieuwe voor je hebben gekocht.' Ze staat op en loopt naar een kast. Daar trekt ze een lade open en pakt er een wit Apple doosje uit. Ze loopt terug naar de tafel en zet het doosje voor mijn neus neer. Met grote ogen kijk ik haar aan. 'Maak maar open. Niemand gebruikt hem toch, dus hij is voor jou.' Mijn mond valt open van verbazing. Met trillende handen maak ik het doosje open. In het doosje ligt een zwarte iPhone 6. Ik pak de telefoon uit het doosje en bekijk hem goed. 'D-dit kan ik n-niet aannemen.' Zeg ik en leg de telefoon terug. Als ik hem breek heb ik geen geld om hem terug te betalen. Ze grinnikt en legt de telefoon in mijn hand. 'Neem hem, we moeten je wel kunnen bereiken, en het is heel erg handig.' Ze glimlacht naar me. 'D-dank u.' Ik bekijk de telefoon eens goed. 'Goedemorgen.' Hoor ik een krakerige stem zeggen. Ik draai me om en zie een aangeklede Nathan de keuken inlopen. Hij gooit zijn tas op een stoel neer en gaat aan tafel zitten. Hij kijkt me aan en dan naar mijn handen. Als hij de telefoon ziet fronst hij zijn wenkbrauwen. 'Waarom heb je mijn telefoon?' Vraagt hij droog. 'Het is jouw telefoon niet meer Nathan, hij is vanaf nu van Emily.' Zegt Quinn. 'Wat?' Vraagt Nathan verbaast en kijkt zijn moeder met grote ogen aan. 'Ja, ze heeft een telefoon nodig en nu jij een iPhone 11 hebt heb je deze niet meer nodig.' Zegt ze en haalt haar schouders op. Nathan kijkt verbaast. 'Maar die is van mij.' 'Niet meer, je deed er toch niks mee.' Nathan rolt zijn ogen en stormt, nadat hij zijn spullen heeft gepakt, de eetkamer uit. Ik kijk naar mijn bord. 'Quinn, ik kan dit echt niet aannemen, al helemaal niet als u daardoor ruzie heeft met uw zoon.' Ze Quinn glimlacht. 'Maak je geen zorgen lieverd, hij trekt wel weer bij.' Ze geeft me nog een laatste glimlach en loopt dan weg. Als ik op de klok kijk zie ik dat ik nog een kwartier heb voordat de eerste bel gaat. Snel stop ik mijn vaat in de vaatwasser, pak mijn tas, stop de iPhone (met een hoesje) in mijn tas, trek mijn schoenen, jas en wanten aan en ga snel naar school. Als ik op school aankom gaat net de bel. Ik loop snel naar mijn kluisje, daar leg ik de boeken in die ik de eerste helft van de schooldag niet nodig heb, en daarna ga ik naar het lokaal waar ik les heb.

Lekker slecht weer maar he, het is beter dan niks right?? 😁