İşte o gün Damla ve ben korku filmi izliyorduk.saat gecenin 12'siydi.Biz korku filmine okadar çok odaklanmışızki elektriklerin kesilmesi bizi ürkmüştüü.Sanki o korku filmindeki karakterler karşımızda gibiydi.Biz ne yapıcağımızı şaşırdık.Aydınlatacak yani önümüzü görebileceğimiz birşey aramaya çalışıyoruz.Gece geç saatlere kadar bekledik,ama beklediğimize deydi sonunda geldi ellektrikler.İşte o korkudan uyup kalmışız.Sabahın 8'inde Damla'nın mırıldanmalarıyla uyandım.sALAKMIDIR NEDİR YA....''KURATARIN KURTARIN'' diye bağırıp duruyor.Bir sürahi suyu üzerine doğru boşaltınca,bir anda çığlıklarıyla mahalleli uyandı resemen. Neredeyse kapıya 100 kişi susun diye gelmişti Damla ve ben buna çok sinirlenmiştik. Ama haklılar bu sesle İstanbul bile uyanır resmen.Ama sonra bir kapı çaldı...Bu sefer kapıyı Damla açmıştı.o kadar sinirle açmıştıki kapıyı ''GİDİN BE GİDİN SUSTUM İŞTE''diye bağırıyordu..Ama bu sefer kapıdakiler şikayetçi olanlar değildi bir başka 2 kişiydi...........
*BEN BU HİKAYEYİ ÖYLESİNE YAZDIM. BEĞENİRSENİZ ÇOK SEVİNİRİM..:))))))))
OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM...... :)
