Ne geceler geçirdik geçmek bilmeyen, sabahı zor eden. Ne acılar yaşadık daha beteri olamaz dediğimiz ama her defasında bizi uçuruma sürükleyen.
Geceler hep acıtır insanı, gündüzden farklıdır onun sırrı, tüm çıplaklığıyla yüzüne çarpar acılarını ve seni yalnızlıkla terbiye eder. Aslında gündüzler yalandan aydınlanır umut var edercesine, ama kimse bilmez ki her ne kadar gerçekler acıtsada gecenin karanlığı, dipsiz bir kuyuya hapsolmuş olan ruhumuzun yansımasıdır gece.
Gece'yi sevin karanlığıyla, çünkü her ne kadar yıldızlar etrafını sarsada, parıltılarıyla yanında gibi gözükselerde, ondan çok uzaklarda olduğunu ve her zaman da tek başına olacagını bilir ve işte geceler bizim yalnızlığımıza ortak olurlar.
Bazen ne düşünüyorum biliyor musunuz?
Acaba insanların çektiği acılardan, yaşadığı kırgınlık ve üz0ntülerden midir gecenin karanlığı? Tek başına mı üstlenmiştir bütün acıları. Belki de bu yüzdendir tipsiz bir kuyuya haps oluşu...!
❣️ Ben güneştim sana bütün sıcaklığımı veren, sen ise ay'dın beni karanlıgına gömen. ❣️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNLÜĞÜM ❤️
ChickLitRüzgarlı bir günde ölmek istiyorum. Bu çaresiz bedene haps olmuş ruhum yapamadığı, içinde yarım kalan ne varsa rüzgarın ruhumu savurup başka canlarda yeşermesini, başka bedenlerde can bulup dilediğim ne varsa yaşamak istiyorum.
