DESTINY √

Naniniwala ka ba sa Destiny?

Ako kasi oo pero dati lang yun.

Now?

I really don't believe in Destiny.

Bakit? Hmm, wala lang. Siguro dahil sinaktan ako ng lalaking sobrang minahal ko dati.

Yeah! Sinaktan niya ko, iniwan niya ko, walang sabi-sabi basta nang-iwan na lang siya siguro nagsawa na sakin. Atleast ako para sarili ko hindi ako nagkulang. Duwag siya kasi di niya kayang makipagkalas sakin ng harapan. Sinabi ko kasi sa sarili ko dati na siya na ang destiny ko.. pero hindi pala.

By the way! I don't care about the past. I'm not bitter.. yung mga masasamang alaala dati dapat naman talagang binabaon na sa limot. Ginawa ko nalang na lesson ang past ko. Para sa susunod na magmamahal ulit ako ay sa tamang tao na.

Ok tama na drama Haha. I'm Jessie Dedal, 17 years old. Simpleng babae. Cute sabi nila (smile).

-----

Naglalakad ako papunta sa Park. May park kasi na malapit dito sa campus namin at dun ang paborito kong tambayan.. mahangin kasi dun at tahimik pa. Natigil ang pagmumuni-muni ko ng...

*Booghs*

"Ouch!" na out of balance ako. Pero bago pa ko matumba sa lupa ay naramdaman ko na may humawak sa waist ko para di ako tuluyang matumba.

"Hey! Are you ok?" Napatingin ako sa nagsalita at bigla nalang bumilis ang tibok ng puso ko.

Si Kurth Agustin.

Varsity siya sa campus namin. Basketball player. Maraming nagkakagusto sa kanya.

At isa na ko dun... pero crush lang naman.

"Ehem!" bumalik sa wisyo ang pag-iisip ko ng may tumikhim sa gilid namin.

"Ano 'yan Kurth? Kaw ha! duma-damoves ka." tila pang-aasar ng dalawang kaibigan ni kurth.

"Sorry Jessie. Nasaktan ka ba?" may pag-aalala sa boses niya.

OW MY GOSH!

Kilala niya ko? At dun ko lang napansin na nakahawak pa pala siya sa waist ko.

"Ah. Hindi. O-ok lang ako." Nginitian ko siya at nagpaalam na.

Nagpasalamat din naman ako. Tch grabe natulala ako dun ah.

Nandito ako sa Park, hindi ko parin makalimutan ang nangyari kanina. Sa tingin ko nag-blush ako gosh! Iba talaga impact sakin ni kurth.

Napangiti na lang ako na napapailing. Crush ko lang ba siya o inlove na ko sa kanya? Hay ewan.

-----

Another day na naman.. lesson blah blah blah. Next breaktime.

Papunta na ko sa canteen at paliko na ko sa hallway papunta sa canteen ng...

*booghs*

May nakabangga ako.

"Sorry!" sabay naming sinabi.

Pagtingin ko...

Si kurth pala 'to. Bigla akong nailang kasi nakahawak na naman siya sa waist ko. Suporta niya para di ako matumba.

"Ok ka lang?" tanong niya

"Ah. O-oo ok lang ako." then nginitian ko siya. Binitiwan na niya ako ngumiti din siya at umalis na. Napangiti ako ng di ko alam. Ba't ba sa tuwing may nakakabangga ako.. laging siya?

Napailing ako at dumiretso na sa canteen.

Nakabili na ko ng pagkain ko at naghanap na ko ng mauupuan ko. At di naman ako nahirapang maghanap kasi maraming bakante, unti lang ngayon ang studyante dito sa canteen ngayon. Tapos na ko kumain, papunta na ko sa room ng makapa ko ang leeg ko..