MÜZİĞİN RİTMİ

•41

Bölüm Şarkısı: Adamlar - Sarılırım Birine
———

"Ahmet bak son kez uyarıyorum. Orkun'un yanında Ali mevzusu açılmayacak, tamam mı?" dedim mekana girerken.

"Kızım anladık ya. Gelene kadar bir susmadın. Tamam." Çemkirince kafasına vurdum.

"Beni sinir etme. Durup dururken gül gibi ilişkimi bozamam." Yandan yandan baktı.

"Görmemişin sözlüsü olmuş..."

"Ahmet!" Uyarı dolu sesime gülüp masada Merve'nin yanına oturdu.

"Selam bebeğim." Kerem arkamdan gelip kolunu omzuma atınca yanağını sıktım.

"Selam."

Sahneye çıktığımda mikrofonu ayarlarken Orkun ve Ebru geldi. Ebru masaya gidince Orkun yanıma geldi.

"N'aber?" Yanağımdan öpünce gülümsedim ve ben de yanağından öptüm. 

"Gençler." Melih'in sesini duyunca hepimiz karşıya baktık. "Barmen arıyoruz. Bildiğiniz birileri var mı?"

"Yine mi?" diye mırıldandım. Sonra aklıma dank eden şeyle dudağımı ısırdım.

"Ali iş bakmıyor muydu?"

Mükemmel...

"Aa evet."

"Tamam siz bir sorun, bana haber verirsiniz." deyip bana baktı Melih. "Ahsen bir odama gelsene." Kafamı salladığımda gitti.

"Ne istiyor şimdi?" Orkun'a bakıp güldüm.

"Patronumdan da kıskanacak mısın?" diye alayla söylendiğimde gözlerini devirdi. "Konuşup geleceğim. Özle beni." deyip yanağını sıktım.

"Geç sen dalganı, geç."

Gülerek sahneden indim ve Melih'in odasına ilerledim. Kapıda Semih'e bakıp gülümsedim.

"Selam. N'aber?"

"İyi. Senden n'aber?"

"İyi işte, hep aynı şeyler." deyip içeri girdim ve koltuğa oturdum. "Evet. Nedir konu?"

"Sana da merhaba." deyip gülünce ben de güldüm.

"Merhaba."

"Konu şu... Yarın özel bir konuğum geliyor, fazla özel. Burayı pek bilmiyor. Ben de yarın biraz geç geleceğim buraya. İşlerim bu ara fazla yoğun. Acaba müsaitsen sen ilgilenir misin onunla?"

Biraz duraksadım. Yarın Kerem evde parti veriyordu...

"Nasıl bir konuk bu?" dediğimde gözleri parladı.

"Değerli biri. İzmir'den geliyor."

Değerli ;)))

"Değerli demek." Alayla güldüğümde o da güldü. "Bildiğim kadarıyla yarın bir işim yok. Tam olarak ne yapmam gerekiyor?"

"Zaten akşama doğru gelecek İstanbul'a. Sen Semih'le beraber, onu havaalanından alıp buraya getirirsin. Ben de çok geç kalmadan gelmeye çalışacağım zaten. Aslında onu ben karşılamak isterdim ama işler yakamı bırakmıyor."

"Tamam, merak etme. Biz Semih'le hallederiz." deyip ayağa kalktım.

"Çok sağ ol gerçekten. Minnettarım şu an sana."

"Önemli değil. 23 Nisan'da koltuğuna oturmama izin verirsen ödeşiriz."

Güldü ve sahte bir sinirle gözlerini kıstı.