Halloween Angel [Oneshot~Taekook]

Halloween Angel

🔞Smut Warning🔞

یقه اش رو صاف کرد و نگاهی به خودش توی آینه انداخت، موهای بلوندش به بهترین نحو درست شده بودن و به خاطرش از جیمین ممنون بود.

لبخندی زد و چرخید سمت دوستش؛ روی تخت نشسته بود و با لبخند پررنگی سرش توی گوشیش بود. حدس زدن اینکه داره با دوست پسرش، مین یونگی، چت می کنه و منتظرشه تا بیاد دنبالش سخت نبود.

امشب برای همشون مهم بود؛ اولین شب هالووینی که کنار پارتنر جذاب و سکسی و شاید کیوتشون قرار بود شب رو صبح کنن.
بااینکه خودش و جونگکوک قرارشون توی جشن هالووین مدرسه بود اما به نظرشون خیلی هیجان داشت و حرکت کولی به نظر میومد.

نگاهی به ساعتش انداخت، هنوز به ساعت شروع مراسم مونده بود و از طرفی جونگکوک خبر نداده بود که آماده اس...
روی تخت کنار جیمین نشست و سرکی به گوشیش کشید.
باورش نمی شد یونگی خودشو شکل خوناشام کرده باشه؛ با دیدن عکسش که توی صفحه چتشون بود عقب کشید و گفت، "اوه پسر... اون... اون خودشو..."

جیمین چرخید سمتش و با اخمی غلیظ بهش خیره شد، در واقع با این حرکت پیش دستی کرد تا تهیونگ حرفشو ادامه نده. دوست نداشت دوست پسر کیوت و ساکتش که حالا پاش به این کارا باز شده مورد تمسخر بقیه قرار بگیره.
تهیونگ سکوت کرد و لبخند مستطیلی تحویل دوست عصبیش داد و با ترس زمزمه کرد، "خیلی جذاب شده... من... من که خیلی... خوشم اومد؟"
جیمین چشم غره ای رفت و با یونگی تماس گرفت.

تهیونگ گوشیش رو از روی میز کنار تخت برداشت و پیام هاشو چک کرد. هنوزم جونگکوک خبری نداده بود.
نچی کرد و شماره اش رو گرفت. تقریبا داشت از جواب گرفتن ناامید می شد که صدای جونگکوک اومد، "هوم؟"
صداش گرفته به نظر میومد، تهیونگ اخمی از سر دقت کرد و گفت، "کوک؟ کجایی؟"
پسر سرفه ای کرد و گفت، "خونه... تو برو ته من نمی تونم بیام"

در آنی چشم هاش گرد شد و از روی تخت بلند شد، تماس کوتاه جیمین تموم شده بود و رفتار تهیونگ رو دید و متعجب شد.

- یعنی چی نمیای؟ اتفاقی افتاده؟ صدات گرفته اس کوک
جونگکوک چشم هاشو تو حدقه چرخوند و ممنون بود که قرار نیست تهیونگ چهره اش رو ببینه، صداشو صاف کرد و گفت، " چیزی نشده. تو برو به مراسم... امیدوارم بهت خوش بگذره..."
اجازه نداد حتی دوست پسر نگران و ناراحتش عکس العملی نشون بده و قطع کرد.

تهیونگ با بهت به گوشی خیره شد، جیمین بهش نزدیک شد، دستشو روی شونه اش گذاشت و گفت، "چیشده؟ جونگو بود؟"
تهیونگ سر تکون داد و گفت، "نمی دونم چی شد؟ گفت نمی تونه بیاد!"

جیمین گوشه لبش رو جویید و با مکث و تردید گفت، "می خوای بری دم خونه اش؟"
سرشو بالا آورد و به جیمین نگاه کرد، می دونست اگه جونگکوک نخواد چیزی بگه به این راحتی ها متوجهش نمیشه و حتی اگر می رفت پیشش قرار نبود حتی در به روش باز بشه.
با شونه های افتاده از کنار جیمین گذشت و جلوی آینه ایستاد. دستمالی رو برداشت و داشت سمت صورتش می برد که جیمین با عجله بهش نزدیک شد و دستمال رو از دستش کشید و گفت، "هی چی کار می کنی؟ دو ساعت برای اینا زحمت کشیدم"
لب هاش آویزون بود و حالش گرفته، با ناراحتی زمزمه کرد، "من نمیرم مراسم..."
جیمین اخم تصنعی کرد و به سمت در اتاق هلش داد و گفت، "میری اتفاقا... بقیه بچه ها هستن و تو تنها نمی مونی!"
به زحمت سرجاش ایستاد و گفت، "من بدون جونگکوک نمیرمممم"
جیمین بار دیگه هلش داد و فریاد کشید، "میرییی..."
بعد از کلی کلنجار بالاخره جیمین موفق شد تهیونگ رو از خونه خارج کنه. از اونجایی که یونگی اومده دنبالش، ازش خواست تهیونگ رو به مدرسه برسونن...