De Horloge-serie I: De Steen der Verwoesting
Wanneer Leila op de bodem van de zee een mysterieuze rode steen vindt, weet ze geen raad. Ze besluit haar nieuwe bezit geheim te houden, maar voor hoe lang, want als ze het de verkeerde verteld staat haar...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Dit hoofdstuk is iets heel anders en ook uit een andermans perspectief (maar dat zullen jullie wel merken). Ik ben blij om dit hoofdstuk te publiceren. Blij dat dit wel lukt haha.
Heb een zware drie dagen achter de rug en heb nu al weer zin in vakantie. Ik kan niet wachten op de voorjaarsvakantie, jullie?
Heb vandaag mijn eerste Chinees mondeling gehad en ik zat daar zo erg voor te stressen. Echt niet normaal. Ging op zich wel goed. Nu in de pauze upload ik dit hoofdstuk, haha, terwijl al mijn vrienden om me heen met elkaar zitten te praten.
Met een versnelde pas loop ik alleen over de eindeloze vlakte. Uitgeput en moe loop ik verder naar de grote heuvel, waarvan ik de weerkaatsing van het natte, groene gras zie glinsteren in de zon.
Mijn voeten maken een zompend geluid, wat aanduidt dat de aarde nog nat is en het kort geleden nog heeft geregend. Blijkbaar. Niet dat ik dat de afgelopen dagen heb gemerkt of gezien.
Ik moest weg, weg van Dupto. Het was te gevaarlijk, althans volgens mijn meester. Hij zegt dat zij ons - als we niet voorzichtig doen - zullen pakken. Ik wilde niet weg, ik wilde blijven, maar als we zouden blijven, zou er een grote kans zijn dat we worden gesnapt en dan is alles voorbij.
We moeten voorzichtig zijn, nog voorzichtiger dan normaal.
We mogen Duptonaren niet op hun ogen vertrouwen. Als ze achter ons zouden komen, de waarheid over ons - mij - te weten zouden komen, zullen we ze afschrikken en zullen ze het doorvertellen. Wat weer leidt tot dat zij ook weten waar we zullen zijn.
Al bij al moeten we voorzichtig zijn. Voorzichtig in wie we vertrouwen en met wie we omgaan. Iedereen kan een spion zijn, iedereen.
Laatst werd het te gevaarlijk. Een spion van ons hoorde dat iemand van hen onderzoek op Dupto zouden doen. Voor hoe de mensen daar wonen. Ha! Wat een goede grap. Ze komen voor ons, dat is de echte reden.
Want ze zijn bang voor ons, bang dat we hun macht zullen afnemen en hun van hun gouden tronen zullen stoten. Voor de bevolking laten ze niet zien dat ze bang zijn, ze zeggen zelfs dat er geen enkel gevaar is.
Ze houden zelfs de schijn op dat Flanus een monarchie is.
Maar de koning wordt bij niks betrokken en weet nog geen eens wat er in zijn eigen recht echt omgaat. De Raad heeft de touwtjes achter de schermen strak in handen.
Ze waren zo dichtbij, ze hadden ons in handbereik. Daarom moesten we ons van hem, mijn meester - Lord Onyx - terugtrekken in de tussenwereld die hij zelf heeft gemaakt.
