MULTİMEDYA SARILDIKLARI SAHNE :dMERHABA DOSTLARIM BENİ ÖZLEMİŞSİNİZDİR UMARIM BAYADIR YAZAMIYORDUM BUGÜNE KISMETMİŞ YAZIM HATALARIMI HOR GÖRÜN SEVGİLER İYİ OKUMALAR
7YIL ÖNCE
Küçük kız uçurumun başındaydı.Herşeyden çok bunalmıştı artık onunda sevilmeye hakkı vardı.tam atlıyacakken belinde bir sıcaklık hissetti küçük kız ve o sıcaklık kızı kendisine çekmişti.küçük kız çırpınmaya başlamıştı.
"Bırak beniyy"küçük kız ne kadar debelensede küçük çocuk onu bırakmıyordu.
"Rahayt duy kızım seniy asla bıyakmam"(yazılış hatası yoktur aynen okuyun)nihayet bir yere oturtturdu kızı.
"Hey seniyn deyidin ney uçuyumda ne yapiyoydun!"küçük çocuk bağırmıştı ve küçük kız korkmuştu.
"Bana biy daha bayıyma!"
"Özüy diyeyim isteyeyek omadı ama sende neden aytlamak istedin?"
"Beniy kimse sevmiyoy bana deyey veyilmiyoy"küçük kızın gözlerinden yaş gelmeye başlamıştı.Küçük çocuk ona sımsıkı sarıldı.
"Ben seni seviyoyum ve sana deyey veyiyoyum seniy aşla bıyakmıcam aytık benimşin"
"Heyy oney öle ben malmıyımda senin oluyoyum!"
"Sen mal deyiysin ama aytık benimsin"
küçük kız hiç itiraz etmemişti ve küçük çocuğa sarılmaya devam etti.
Herşey çok güzeldi taki küçük çocuğun taşınmasına kadar küçük kız onun gidişiyle kendini çok saldı yemek yememeye başlamıştı.Küçük çocuğu çok özlüyordu artık gelmesini istiyordu.
ŞİMDİKİ ZAMAN
mert dudaklarımdan ayrıldığında titrediğimi fark ettim.oda fark etmiş olacakki bana sarıldı.ama ben onu ittirdim.
"gerçekten beni hatırlamadın mı öykü?"ne hatırlaması ne diyorsun sen be
"neden bahsediyorsun hiçbir fikrim dahi yok"
"hani çok uzun zaman önce siz burada yaşıyordunuz bizde burada yaşıyorduk sen bu uçuruma gelmiştin herşeyden bıktığını ve atlamak istediğini söylemiştin ama ben seni tutmuştum işte o an tanışmıştık hiç ayrılmamıştık taki o ana kadar biz taşınana kadar gerçekten seni çok özledim öykü her gün daha fazla ölüyordum sensiz sonra dayanamayıp tekrar geldim buraya ama ben geldiğimde siz yoktunuz taşınmıştınız prenses ben o gece çok ağladım seni her yerde aradım ama bulamadım ama sonunda buldum.lütfen şimdi beni hatırlamadığı söyleme"
o an herşey gözümün önüne gelmişti hatırlamıştım beni bırakıp giden daha küçücükken depresyonu tattıran çocuk mertti ona yaklaştı ve suratı tokat attım.o anda gözümden yaşlar gelmeye başladı.
"ben seni ne kadar bekledim biliyormusun sen!senin yüzünden kaç kez hastanelere kaldırıldım ben küçücük yaşımda deprasyona girdim be!neden?bu ahmak yüzünden."dahaşiddetli ağlamaya başlamıştım.kalimi sanki yerinden söküyorlar gibiydi içim parçalanıyor kalbim sızlıyordu.yere çoktüm mertte hemen yanıma geldi.
"Burayı hatırlıyormusun?hani burada ikna etmiştin beni intihar etmekten"hem ağlıyor hem konuşmaya çalışıyordum.
"biliyorum prenses seninle geçirdiğim her anı hatırlıyorum hiç bir şeyi unutmadım ben"
"bana neden bunu yaşattın mert neden beni bu kadar üzdün ben bunu hak edecek ne yaptım?Hah bir şey yaptım doğru SENİ SEVDİM BEN!"son cümlemi bağırmıştım.ve ayağa kalktım.mertte kalktı.
"lütfen prenses beni affet gerçekten elmde yapabileceğim bir şey olsaydı gitmezdim hep senin yanında olurdum emin ol"bu sözlerden artık çok sıkılmıştım.ama bir yandanda haklı olabilirdi.sonuşta o daha küçücük bir çocuktu elinden ne gelebilirdiki?
"seni çok özledim öykü"
"bende seni çok özledim mert"dedim ve boynuna atladım lütfen beni yargılamayın sonuşta benim hayatımın aşkıydı mert onu bir daha kaybedemezdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sürpriz misafir
Teen Fiction"Bir misafirin kalbimde bu kadar çok fazla önemli olduğunu nerden bilebilirdim ki onu hatırlamamıştım. sonuçta beni bırakıp gitmişti. Ama benim şu aptal kalbim yüzünden ondan ayrı kalamıyorum. işte buda benim hayat hikayem. devamı ise kitabın içind...
