There is no we.. L.H Dutch fanfiction

Part 13

Ik wist niet wat ik moest doen, gewoon een quick kiss geven of gewoon wegrennen. Luke kwam steeds dichterbij en meer dichterbij. 'Selena, je moet het gewoon doen, dit is je enige kans', dacht ik hardop, dus besloot ik ook dichterbij te komen. Ik voelde Lukes lippen, en sloot mijn ogen. Ik opende mijn ogen en trok mij langzaam terug. Ik keek Luke aan en hij glimlachte. Toen keek Ashton mij aan en knipoogde naar mij, wat ik niet snapte. Na het spel besloten ze weer ervan door te gaan. Ik leidde de jongens naar de deur. Ik gaf ze allemaal een knuffel, en Michael en Calum gingen er al van door. Ashton bleef nog even bij de deur wachten. 'Is there something', vroeg ik aan Ashton. "He really likes you Selena", zei Ashton. "What do you mean by he really likes you, who likes me me", zei ik. "Luke.. He is so grateful that you are staying here for 10 weeks, cuz he has never been that happy", zei Ashton serieus en glimlachte erbij. "What do you want me to do", zei ik terwijl een traan over mijn wang rolde. "He can't love me, I'm ugly as hell, why would he love me", zei ik terwijl ik in tranen uitbarstte. "Je houdt ook van hem Selena", dacht ik. "Don't cry sweetie, he loves you dearly, I'm here if you need someone to talk to", zei Ashton toen hij mij tegelijkertijd aan het omhelzen was. Hij pakte een klein blaadje uit zijn zak en een pen. Hij schreef zijn nummer op en gaf het blaadje aan mij. "Just add me, and if you need someone I'm here for you", zei Ashton en veegde mijn tranen van mij gezicht weg. Ik omhelsde hem en fluisterde "thankyou" in zijn oor. Ik liet hem los en zwaaide naar hem en sloot de voordeur.

Ik rende naar mijn kamer en voor ik de deur wilde openen, hoorde ik iemand gitaar spelen en het was natuurlijk Luke. Ik besloot om de kamer niet te betreden, ik ging maar tegen de deur aan leunen met mijn rug. 'I wish I was, I wish I was beside you-ou-ou', zong Luke. Er rolde alweer een traan over mijn gezicht. "Hoe kan hij mij in godsnaam leuk vinden, ik kan hem niet leuk vinden, het mag niet", en barstte in tranen uit. "Ik heb nog maar 9 weken te gaan, wat als ik weer terug ga naar Nederland, wat dan, ik kan mijzelf dit niet aandoen en hem ook niet", dacht ik. Ik probeerde mijn tranen snel weg te vegen en de roodheid van mijn gezicht snel te verbergen, want ik hoorde Luke zijn gitaar opbergen. Voor ik op kon staan, opende Luke de deur waardoor ik achterover viel en zei awkward "Hi". Luke lachte en hielp me overeind. "Lets have some fun since you're starting tomorrow", zei Luke. "Selena, probeer hem uit je hoofd te zetten en zie hem als een hele goede vriend of een oudere broer", dacht ik hardop. "Okay, let's do it", zei ik. We liepen het huis uit en liepen naar buiten. We liepen naar de bushalte en wachtten op de bus. Na ongeveer 3 minuten, was de bus er al. Ik stapte in en moest een kaartje kopen. Toen ik het geld aan de buschauffeur probeerde te geven, gaf Luke het geld en zei dat ik het niet hoefde te betalen. We gingen helemaal achterin zitten en pakte mijn oordopjes uit mijn tas en wilde even wat muziek luisteren. Ik deed mijn oordopjes in en luisterde natuurlijk naar de album van 5sos. Ik keek naar buiten vanuit het raam en dacht over alles en nog wat. "Hoe gaat het mam eigenlijk, ik heb haar al een weekje niet meer gesproken, hoe gaat het met oma..... oh ja, oma is natuurlijk overleden", dacht ik hardop. Ik rolde een traan over mijn gezicht, waarom moest ik nou haar juist kwijtraken, dacht ik en veegde zo snel mogelijk mijn traan weg, zodat Luke het niet zou zien. Na een minuut of 15, stond Luke op en gaf een seintje dat we er al waren. We liepen stapten uit de bus en de centrum was ontzettend huge. Luke liep een winkel in en ik liep hem natuurlijk achterna, ik wist totaal niet waar we naar toe gingen. Het bleek een kledingwinkel te zijn. Ik liep wat rond en zag een fotohok ruimte. Ik rende naar Luke en trok hem naar de hok toe en wijste ernaar. "Let's take some pictures, I want to have some good memories in my life", zei ik. Luke lachte en sleurde mij naar binnen. We hadden 15 seconden of foto's te maken en bij elk 5 seconden maakte de camera een foto. De eerste foto was natuurlijk een foto waar we normaal glimlachte. "Quick do some weird faces", zei Luke tegen mij en deed een hele rare pose. De derde foto wilde ik een leuke pose hebben en besloot hem een kusje te geven op zijn wang, omdat ik hem tot nu toe dankbaar ben voor alles. We draaiden tegelijkertijd onze gezicht naar elkaar toe en voelde Lukes lippen op de mijne.....