Ξέρεις να χαμογελάς;🍁

🥀Δε με ξέρεις καλά αγοράκι μου...

Παιδιααααααααααα
Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι περνάω κοντεύω να πάθω πέντε εγκεφαλικά...
Αλλά μισό λεπτό, ούτε καν συστήθηκα είμαι η Έλλη Παπασταθατου κοντεύω τα 18 και πάω Γ Λυκείου . Στο μέλλον θα ήθελα να ασχοληθώ με την Ψυχολογία και τώρα που τελειώσαμε με αυτά ακούστε τον πόνο μου. Ή μάλλον καλύτερα να τα πάρουμε όλα από την αρχή ...
Ήταν ένα απλό συνηθισμένο πρωινό . Ξύπνησα ακούγοντας τον υπεροχο ηχο του ξυπνητηριού . Εε ψέματα ξύπνησα ακούγοντας τον πατέρα μου να ουρλιάζει
~Ελεοοοος πια και οι λιμενεργάτες πιο εύκολα ξυπνάνε
~Μμμ είπα βαριεστημένα και σηκώθηκα από το κρεβατάκι μου το ζεστουλι με βαριά καρδιά. Ετοιμάστηκα σχετικά γρήγορα και έφαγα πρωινό.Σε 10 λεπτάκια ήμουν στη στάση του λεωφορείου το οποίο δεν ήρθε στη ώρα του . Εεετσι για να μη χαλάμε τα ήθη και τα έθιμα αυτού του τόπου. Τέλος πάντων, φτάσαμε στο σχολείο και εκεί συνάντησα τους δύο κολλητούς μου την Έρση και τον Νίκο. Και οι δύο μου στάθηκαν πολύ όταν τους χρειάστηκα Αλλά για να λέμε την αλήθεια... Είναι εντελώς βλήματα !!
Μετά από λίγο κατευθυνθήκαμε προς το κυλικείο για νερακια. Πριν προλάβουμε να φτάσουμε ... πέφτει απότομα πάνω. Στην Έρση ένας τύπος που κρατούσε καυτό καφέ. Περιττό να σας πω ότι χύθηκε πάνω της και ούρλιαξε από πόνο. Εκείνος Όχι μόνο δε ζήτησε συγγνώμη αλλά άρχισε να κάνει και φασαρίες
ΤΥΠΟΣ~ κοριτσάκι μου κοιτά μπροστά σου ... βλέπεις τι έκανες λέει και δείχνει προκλητικά δύο σταγόνες που είχαν πέσει στο ολόλευκο πουκάμισό του
ΕΡΣΗ~ Με συγχωρείς δε θα ξανασυμβεί Whaaaat ???? Μόλις ζήτησε συγγνώμη ενώ δεν έφταιγε?? 12 χρόνια που την ξέρω πάντα έτσι ντροπαλή ήταν. Ήρθε η ώρα να επέμβω
ΕΓΩ~ Για μισό... Ρε φίλε αντί να ζητάς εσύ συγγνώμη το παίζεις και άγριος?
Το βλέμμα του έγινε ακόμα πιο άγριο και έσμιξε τα φρύδια του. Παναγία μου δαιμονιστηκε 😈
ΤΥΠΟΣ ~ Άκου μικρή σε μένα θα μιλάς καλύτερα και στον πληθυντικό!
ΕΓΩ~Γιατί Δεσπότης είσαι??είπα μες την ειρωνεία
ΤΥΠΟΣ~Όχι καθηγητής Και απαιτώ σεβασμό!
Παίζει να άλλαξα και 50 χρώματα !! Μα πως δεν το πρόσεξα το πουκάμισο, το ρολοι, τα μαλλιά ακόμα και τα παπούτσια... όλα φωνάζουν ότι είναι καθηγητής!!!
ΕΓΩ~Μααα..
ΤΥΠΟΣ~Δεν έχει μα και πολύ τυχερή είσαι που δε σε πήγα στη Διεύθυνση είπε και έφυγε με ύφος νικητή
Εγώ είχα μείνει εκεί σαν παγοκολωνα και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πως δεν έπρεπε να μπλοκαρω. Η Έρση είχε δίκιο και όμως εκείνος βγήκε από πάνω . Μόλις βγήκα απο τις σκέψεις μου πήγαμε στο σπίτι της Ερ για να αλλάξει μπλούζα και στη Διαδρομή συζητούσαμε πόσο κάφρος ήταν ο τύπος
ΝΙΚ~ Ο άνθρωπος είναι του γιατρού...
ΕΓΩ~ Τελείως όμως!
ΕΡ~ Μη χαλάμε τη ίδια θέση μας όλα καλά είναι τώρα
ΕΓΩ~ Ναι Γιατί υποχώρησαμε ενώ είχαμε δίκιο και καλά εσυ το συνηθίζεις..Εγω όμως?? Πώς κόλλησα έτσι??Περίμενε όμως και θα δεις ... στο ίδιο σχολείο είμαστε . Δε με ξέρεις καλά αγοράκι μου. Θα τρέχεις και δε θα φτάνεις...

🍂🍂🍁

Τι να επιφυλάσσει άραγε η μοίρα??

Γειά σας ρε παιδιά!! Τι κάνουμε??
Ελπίζω να σας άρεσε το πρώτο κεφάλαιο Γιατί έχω πολύ άγχος. Αν δε σας κάνει κόπο αφήστε και ένα σχολιακι. Τι ψυχή έχει μωρεεε?
Ξεκίνησε λίγο χιουμοριστικά (Που λέει ο λόγος, ό,τι μπορώ κανω☺)
Αλλά θα έχει και πιο ρομαντικές σκηνές και με θυμό και με ενταση για να είναι πιο ρεαλιστικό.
Σκέφτηκα να μη βάλω εικόνες για να πλασετε τους χαρακτήρες με τη φαντασία σας. Αλλά αν μου πείτε ότι θέλετε εννοείται πως θα βάλω. 💜💜 Κεφάλαιο θα ανεβάζω 1 φορά την εβδομάδα Μέσα στο ΣΚ