MARUPOK GIRLS 2: Zimry Callueng

Kabanata 3

"Zimry!" biglang lumakas ang kabog ng aking dibdib nang marinig ang boses na iyon. Lagot!

"Mommy..." Kitang-kita ko ang gulat sa mga mata ni Mommy habang tinitingnan si Angel na gumagapang patayo.

"Who's that girl?" tinaasan niya ako ng kilay. Hindi niya makilala si Angel dahil sa dungis nito.

"Harley's..." hindi ko na natapos ang sasabihin nang biglang dumating si Harley. He stared at me intently bago tinulungang makatayo si Angel.

Kahit na sobrang baho at dumi ni Angel ay wala siyang kaarte-arte kung hawakan ito. Aww! How sweet! Ts.

Nagsi-atrasan kami nang makalapit silang dalawa sa amin. Halata rin sa mukha ni Mommy ang pandidiri. Umaalingasaw kasi ang amoy ni Angel.

"Anong ginawa niyo!" malakas na sigaw ni Harley. Maging si Mommy ay napatakip sa kaniyang tainga.

"Calm down, Harley." Matigas na wika ni Mommy ngunit hindi pa rin nawawala ang galit sa mukha niya.

"No, Tita. Tingnan mo ang ginawa nila kay Angel. Sumosobra ka na talaga, Zimry!" napapairap na lang talaga ako sa sobrang kaartehan nitong si Harley. Kung hindi lang kita mahal...

"Excuse me, Tol. Hinay-hinay ka lang. 'Yang babaeng 'yan ang kusang nagpunta rito. We're enjoying ourselves here tapos aatribida siya? Sinabihan niya ng kung anu-ano ang kaibigan namin. Tinangka niya pa itong saktan. Hindi naman pwedeng tumunganga na lang kami, 'di ba?" sabat ni Nowelle. Nakakuyom na ang kamao nito.

Enjoying ourselves, amp. Parang hindi nga namin siya kasama kanina.

"Pumasok na kayo sa loob. I can handle this." Pagtataboy ko sa kanila ngunit tinaasan lang nila ako ng kilay.

"No way, Zimry. Kilala ka namin. Kahit may pagkademonyita ka, tutuklap at tutuklap ka pagdating sa walang kwentang lalaking 'yan. Ikaw ang pumasok sa loob kung gusto mo." Pinamaywangan pa ako ni Natasha. Halatang galit na rin siya sa nangyayari, hindi na conyo e.

"What's going on? Anong pinagsasabi niyo? Nagpahatid lang ako kay Harley dito para sunduin si Zimry." Naguguluhan kaming tiningnan ni Mommy. Wala pa kasi itong alam sa kung anong nararamdaman ko kay Harley. Hindi nga rin niya alam na naging magboyfriend kami e.

Tiningnan ko ang dalawang nagpapasakit lagi ng ulo ko. Pilit na pinupunasan ni Harley si Angel with his bare hands. Umiiyak naman ang bruha.

"Ipasok mo na si Angel sa loob, paliguan mo na lang siya doon." I'm acting cool but I badly want to cry right now.

"What?" sunud-sunod na reklamo ng mga kaibigan ko.

I should let him go. Tama na. Masyado na akong nasasaktan. Kailangan ko na lang sigurong tanggapin na hindi kami ang para sa isa't-isa. Kaya kahit sa ganitong paraan man lang, makabawi ako sa kanila. Ako rin naman talaga ang nagdala kay Angel sa sitwasyong ito.

Kung hindi ko siya ginawan ng issue, hindi sila maghihiwalay. Hindi sana niya ako ginugulo ngayon, hindi sana palaging galit si Harley. Masaya pa rin sana sila hanggang ngayon.

This is all my fault. And I need is to face the consequences. I need to endure the pain.