German's POV
I'm now standing in front of the coffin.Tinitingnan ko ang bawat segundong pagbaba ng kabaong nya.Ngayon ang libing nya pero hanggang ngayon sinisisi ko pa rin ang sarili ko sa pagkawala nya.Kung alam ko lang,kung alam ko lang sana na ganito ang mangyayari.Napakatanga ko para saktan ang isang tulad nya,ang isang kagaya nya.
Kung pwede lang sana ibalik yung panahon,para maitama ko ang mga mali ko.God knows kung gaano ko sinisisi ang sarili ko,kung pwede lang saakin nalang yun mangyari,wag lang sakanya.
Tapos nang ibaba ang kanyang kabaong,nagsi-alisan na rin ang mga tao,but I'm still standing in front of her,remembering her sufferings because of what I've done.As I closed my eyes,unti unting pumatak ang mga luha ko,unti unti akong napa luhod sa harap nya hanggang sa namalayan ko nalang na humahagulgol na ako sa harapan nya.
Sana ako nalang ang namatay
Paulit ulit na sigaw ko sa utak ko.I'm broken inside,I'm weak,now I realized that I can't live without her love.I hope she forgive me for all that I done.
Nakapikit pa rin ako hanggang sa pumasok sa isipan ko kung paano kami unang nagka kilala hanggang sa...
This is a work of fiction . Names , characters , places and events are fictitious . Unless otherwise stated. Any resemblance to real person , living or dead , or actual incident are purely coincidental.
All rights reserved. No part of this story maybe reproduced , distributed or transmitted in any form or by any means , without the prior permission of the author.
Note: VERY SLOW UPDATE!!!
