Alternate Universe (complete)

Chapter 1: the dream

just gonna stand there and watch me burn

that's alright because i like the way it hurts

i love the way you lie~~

ay teka ringtone ko ata yun. "Hello?"

"oh ano nasa earth ka na ba? kanina ka pa tulala eh"

"sira ka talaga. hindi ako tulala feeling mo lang yun"

"tss feeling ko daw"

"nagsayang ka pa ng load.eh di sana pinangtawag mo na lang sa mga chicks mo yun"

"okay lang yan marami namn akong load eh.nga pala issa ilakad mo nga ako kay claire"

"sinong claire?"

"si claire fuentes.yung bagong transferee.garbe ang ganda nya.classmate mo sya sa analitical geometry at history."

naks naman nag research ka pa..as if naman kakausapin ako nun.eh baka pagpasok pa lang ng gate ng school natin eh nasabihan na yun na wag akong kausapin.." -_-

"oo na. ako na ang bahala.sige una na ako malate pa ako sa susunod kong klase"

"tumunog na yun bell?"

"ah oo mga 5 minutes ago.. pano eh tulala ka dyan..kaya hindi mo napansin.bye!!"

"ewan!"

kumaripas na ako ng takbo at baka ma late pa ako sa susunod kong klase..wala paakosa collage kung iyon ang iniisip nyo.highschool pa lang ako kaso may k-12 system kami dito.tapos per subject iba't iba yung classroom.

ako nga pala si issabelle sanvictores. issa for short.  at yung kausap ko kanina sya lang naman ang bestfriend ko. oo lalaki ang bestfriend ko. bakit may umaangal!?! sa totoo lang sya lang talaga ang kumakausap sa akin dito sa campus. paano ba naman kasi tinagurian akong freak ng campus.

kasi noonh elementary palang ako binubully na alo. siguro sa sobrang napuno ako. nagdilim ang paningin ko. tapos ayun nakita ko na lang na parang binagyo yung classroom.. gulo-gulo yung upuan at mesa tapos yung mga classmates ko nag iiyakan na.. sabi ng mga classmates ko nag iba daw ang hitsura ko tapos bigla na lang daw lumipad yung mga upuan at mesa papunta sa direksyon nila..eh sa totoo lang wala naman talaga akong maalala na ganun eh hindi naman naniwala yung mga teachers..

sabi nila imagination lang daw yin ng mga bata. yung mga gulo-gulong upuan at mesa hanggang ngayon hindi parin nila ma explain. kaya yun simula nun wala ng lumalapit sa akin..

pero si miguel hindi sya natakot sa akin.. i met him nung first year highschool kami and eversince naging bestfriends kami.. sikat yan dito sa campus.. kaya nga sobtang thankful ko kasi para na syang kuya/tatay.. pinagtatanggol nya ako,pinapayuhan.. tapos nag iistay parin sya sa tabi ko kahit nung nagging popular na dito sa school.

hay salamat nakauwi din.. ayoko talaga sa school eh. mas gusto ko pa dito sa bahay.

"anak nakauwi ka na pala"

"opo ma" sabay mano

"kamusta ang school?"

"ganun pa din po. walang pagbabago.. akyat muna ako ma. inaantok po ako eh."

" oh sige. gigisingin na lang kita kapag kakain na"

so ayun pumanhik na ako sa aking kwarto. tapos nagbihis na din ako. gawa muna kaya ako ng assingment. ay wag na kokopya na lang ako kay miguel bukas. magkaklase kami sa subject na yun. text ko nga sya

To: Miguel

oi pakopya ng homework sa science bukas.. tinatamad akong gawin eh.. bawal umangal. labyu ^_^