Hoşgeldin somurtkan berke

76 4 0
                                    

Herzaman  filmlerdeki gibi güne başlamak istemişimdir.

Böyle hani olurya yatakda gözlerini açar kahramanımız sonra gülümser doğrulup esner gayet güzelce.

Saçı dağılmamış ve oldukça da enerjik uyanır. Herzaman için hayalim bu.

Tabikide ümit varken bu sadece hayal.

-Kalk.. Hadi yaa kalksana geç kalıcaz.

"Beş dkkaaaa dahaa

-Kızım kalk şurdan saate bak ya saat 8. Yarım saat içinde derste olmalıyız. Unuttun galiba artık devamsızlık hakkımız kalmadı.

Resmen gözümü açmıyorum. Bıraksana be beş dakkacık allahtan kork uyuyum azcık.

-Sen görürsün

Tehdini tabikide dikkate almadım ve uyumaya devam ettim Pardon uyumaya devam ediceğimi sandım.

Sadece bir dakika içinde kendimi alaşağı yerde yatarken buldum.

"Ohaaaa yaaaa hayvan

Resmen parkeleri öptüm. aferim bravoo ümit.

Ayağa kalkıp peşinden mutfağa gittim.

-Sonunda

"Neden herkez gibi uyandırmıyosun. Sorunlumusun sen ya.

-Ukala

"Ukala? Ben? Ukala?

-Vaz geçtim vallahi salaksın git elini yüzünü yıka hemen geç kalıcaz sen hazırlanırken bende sandvç hazırlarım bize hadi

Biz? Allahımmmmmmm sana goşuyorum.

Yüzümde en aptal gülümsememle banyoya girdim aynanın karşısına geçince bildiğin töbebismillah yarrappim dedim.

"Bu ne hal ya gece yatarken ne yaşıyorum ben ya bildiğin habeş maymunu gibi uyanmışım.

İki dakika içinde (tamam o on olsun ) hazır ve nazır bir şekilde dışarı çıktım.

Arabaya bindiğimizde ümit hazırladığı sandiviçi bana uzattı

"Teşekkürler

Gerçekten çok mutlu olmuştum sonuçta beni düşünüyo yani

-Tek bir kırıntı bile dökersen arabayı sana yıkatırım

Vee gerçek hayata dönüş. Öküz

"Tök bö köröntö bölö dökörsön öröböyö sönö yökötöröm bla bla bla.

Yapmış olduğum taklitten olucak sanırım ümit resmen kusucak gibi bakıyordu.

Okulun önüne geldiğimizde  zil çalmıştı bahçede bir iki kişi dışında kimse yoktu.

İki ana bölüm vardı ve ümitle okul binalarımız ayrıydı. Vedalaşıp sınıfa doğru yürüdüm.

Yaklaşık bir aydır okula gitmiyordum.

Ve şuan bu koridor okadar yabancıydı ki bana.

Sınıfın kapısı kapalıydı. Önünde durdum. Kapıyı çalıp çalmamak da baya bi kararsız kaldım.

Elimi kaldırıp yavaşça kapıyı çaldım ve cevap beklemeden içeri daldım.

Yüzüme hoca olduğunu tahmin ettiğim kişi enteresan bi şekilde bakıyordu.

Tam kendimi tanıtıcak ken üzerime atlayıp bana sarılan varlık yüzünden nefes alamadım.

REHAVEYHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin