Şubat, 2024
Eski hislerimi tekrar kazanarak mı buradayım yoksa sadece burada olmak istediğim için mi bilemiyorum.
Yine karşınızdayım.
Ve bugün, sizinle uçurumdan bahsedeceğiz.
Uçurum kenarından.
2216.
Kafamda bir ütopya yarattım ve bu ütopyanın sadece uçurumdan oluşmasını hedefledim ve öyle de yaptım. Sağınız, solunuz, kısacası her görüş açınız tamamen uçurumdan oluşuyordu. Bazıları baktıkça huzur buluyordu, bazıları aşağı atlasam diye düşünüyordu bazıları ise sadece bir boşluktan ibaretti, hiçbir fikirleri yoktu. Ama buradan çıkış yolunuz da yoktu. Yani kendini aşağı atmayı düşünenler bir bakıma doğru kararı vermiş oluyordu. Ölmeyi bir çıkış yolu olarak belirlemişlerdi.
Ben bunun neresindeyim?
Mantıklı olan kısmındayım,kalbi yerine aklını dinleyenlerin tarafındayım.
Her şeyin bir sonu vardır, bilirsiniz.
Belki de bu son uçurumdan atlayarak bitmeliydi.
Belki de her şey tersine dönmeliydi.
Göreceğiz, arkamıza yaslanacağız ve izleyip göreceğiz.
