The Heiress and the Manwhore

Smile On My Face

Chapter Fifty-Seven

"MOMMY, Mommy, wake up."

Patalon-talon sa ibabaw ng kama si Saschia. 

"Anak, stop," inaantok pang dumapa si Julianna. 

Kahapon lang sila dumating sa private island resort na iyon. May kasama silang isang yaya para siyang magbantay at tumingin-tingin kay Saschia. Pero kung dati'y hyper na ito, mas lalo yata iyong nadagdagan sa pagdating ni Sachi. Sa unang apak pa lamang nila sa isla ay paliligo na sa dagat ang inatupag ng kanyang mag-ama. Halos maghapong laro, kain at langoy sa tubig ang naging activity nila. Kaya pagdating ng gabi, pare-pareho silang plakda sa kama. At ngayon ay heto at maagang nang-iistorbo ang kanilang makulit na anghel.

"Wake up, Mommy. Punta na tayo sa beach."

"I'm still sleepy. Pasama ka na lang kay Yaya o kaya kay Daddy."

"Daddy wants you to come with us. C'mon, Mommy, the sun is already up. Let's eat breakfast then punta na tayo sa beach and pick up some shells. Yaya said she knows how to make necklace from seashells."

"She does?"

"Yep."

"Then can you just ask Yaya to come with you, sweetheart? I feel really tired and sleepy."

"Mommy, you're not listening. The sun is up na nga, we should eat breakfast. Yaya also said my skin will get tut-tong if we stayed too long under the sun kaya dapat early tayo sa beach to pick up some seashells."

Napilitang bumangon na si Julianna kahit namimigat pa ang katawan. Nanibago yata siya sa pagsu-swimming kaya parang binugbog ang katawan niya sa pagod. Naihilamos niya ang dalawang kamay sa mukha para alisin ang natitirang antok.

"Where is your Daddy?"

"He ordered breakfast."

Kahit private island iyon ay may ilang empleyado sa resort na nag-iintindi ng mga pangangailangan nila. It was optional according to her husband. Puwedeng solo nilang okupahin ang isla nang walang sinuman doon maliban sa kanila at puwede rin naman na may ilang bilang lamang ng tauhan para maglinis at maghanda ng kanilang pagkain.

"I'll just wash up my face then we'll go downstairs, okay?"

"Yes, Mommy." 

Ngunit pagtayo niya ay bigla siyang nahilo. Tutop ang noong napabalik siya ng upo sa gilid ng kama.

"Mommy."

"I-I'm okay, sweetheart. I will just--huwark," mabilis niyang natutop ang bibig nang biglang sumikad ang kanyang sikmura. Napatakbo siya sa banyo.

Duwal siya nang duwal. Pero dahil wala pa namang laman ang kanyang sikmura, puro malapot na laway lamang ang kanyang isinusuka. Halos nakayupyop na siya sa lababo nang maramdaman niya ang banayad na paghagod sa kanyang likuran.

"Mahal," mangiyak-ngiyak siyang napatingin sa repleksyon niya sa salamin. Sa likuran niya ay naroroon ang asawa na may masuyong ngiti sa labi.

"Ayos ka lang?"

"No. I really don't feel well. Nangungulit lang 'yang anak mo at nagyayayang mamulot ng shell."

"Sh, ako na ang bahala."

Hinilamusan niya ang sarili atsaka namumog. Inabutan siya ni Sachi ng tuwalya. 

"May dala na akong breakfast. Gusto mo na bang kumain?"

"I don't feel like eating. I just want to sleep."

"Okay, higa ka na lang ulit."

Inalalayan siya ng asawa at iginiyang pabalik sa kama.