RENA'm

1...

Artık dayanamadığımın farkına varmaya başlamıştım hiçbir şeyden zevk alamaz oldum tanrım bu nasıl bi bıkkınlıktı böyle babam ve yaptıkları canıma tak etmiş her gün beni suçlayan bakışları altında ezilmekten yorulmuştum ve ben şu an bu iğrenç adamın dayaklarına maruz kalıyorum neden mı? çünkü bu gün ay sonu ve ben elimdeki parayı babama vermek istemiyorum yine içki içecek yine kumar oynayacak ve ben yine elimde bir kuruş bile olmadan lanet hayatıma devam edecektim ama bu sefer bu kadar kolay pes etmek yok ve babam da pes edeceğe benzemiyor " her seferinde aynı sorun bıktım artık senden bi boka yaradığın yok üç kuruş maaşın var onu da veremiyorsun annen senin yüzünden öldü beni de mi öldüreceksin bunu mu istiyorsun Rena söylesene ha ver artık şu parayı ver dedim sana" işte babam yine beni suçlamaya başlamıştı asıl ben bu parayı ona verirsem ölecekti ama bunu anlamıyor annen senin yüzünden öldü demesine gelecek olursak * annem beni doğururken ölmüş aslında bi seçeneği varmış ya beni doğuracaktı kendi ölecekti ya da beni doğurmayıp hayatına kaldığı yerden devam edecekti ama annem beni doğurmayı tercih etmiş doktorlar babama bu durumu açıkladığında babam ta o zamandan beri beni suçlamış ama yinede beni büyütmüş* artık bu yük yani ben ona fazla geliyorum bunun farkındayım beni sokağa atmamasının tek sebebi elimdeki para şimdi bu parayı ona vermicem "baba anlamıyor musun ben bu parayı sana verirsem yine içki alacaksın kumar oynayacaksın seni öldürecek olan bunlar neden beni duymazdan geliyorsun söylesene neden?! " babam sadece gözlerimin içine baktı sanki anlık bi hüzün geçti gözlerinden ama sonra ani bi tokatla ne olduğunu bile anlamadan yerdeki eski küf kokan rutubetli halıyı boyladım sonra bi tane daha bi tane daha ve bilincimi tamamen kaybedene kadar sayısız tekme ve tokatlar bir süre sonra kendime geliyorum sonuç ne mı hüsran cebimdeki paranın yerinde yeller esiyor yüzüm kurumuş kan ve morluklarla dolu ayrıca babam da evde yok nereye gittiğini tahmin etmeme bile gerek yok sanırım bu bana pahalıya patlayacak ama bu sondu artık dayanamıyorum onunla konuşucam son kez eğer beni dinlemezse onu terk etmeyi planlıyorum akşam nasıl olsa eve geleceği için rahattım bir süre, o gelene kadar ben yokken dağıttığı evimizi toparlamaya karar verdim ancak önce duş almalıydım ve yaralarıma krem sürmeliydim duştan çıktıktan sonra yaralarımı temizledim ve acıktığımı fark edip mutfağa geçtim tek seçenegimin makarna olduğunu bildiğim için ne pişireceğime karar vermek çok ta zor olmadı yemeğimi yedikten sonra bulaşıkları da hallettim ve yorgun olan bedenimi dinlendirmek için uyumaya karar verdim gece lavabo ihtiyacımı gidermek için kalktım ve babamın hala eve gelmediğini fark ettim bu durum biraz tuhafıma gitmişti ve açıkçası beni korkutmuştu babam ne yapar ne eder sabaha karşı bile olsa eve gelirdi ama hala gelmedi ve saat nerdeyse sabahın 5'i odasına baktım ama yatağı bozulmamıştı ben de bor yerlerde sızıp kalmıştır düşüncesiyle yeniden uykuma devam ettim sabah kalktığımda saat 7 olmuştu ve benim 8 de işte olmam gerekiyordu aceleyle evden çıktım ve babama bakamadım bile nasıl olsa gelmiştir diyerek çalışmaya başladım akşam olduğunda neredeyse yorgunluktan bayılacaktım hemen eve gidip uyumak istiyordum ama bu pek mümkün değildi galiba çünkü kapının önünde ev sahibimiz elif hanım beni bekliyordu "Rena kızım hoş geldin ben de seni bekliyordum sana bişey söylemem gerek " bana bakışlarından hiç hoşlanmamıştım sanki acır gibi bakıyordu ama niye "buyrun bişey mı isteyecektiniz ??" Iyice tedirgin olmaya başlamıştım yoksa babama bişey mı olmuştu tamam bana kötü davranıyor olabilirdi pek birbirimizden hoşlandığımızı da söyleyemezdim ama yine de tek akrabamın babam olduğunu düşünürsek bu koca şehirde kimsesiz ve bir başıma kalmak istemiyorum aslında "şey kızım bu gün baban geldi " sevindim ve üzüldüm büyük bi paradoksa girdim sanırım "babamla ne ilgisi var canınızı sıkacak bişey mı söyledi nolur kusuruna bakmayın onun adına ben özür dilerim sizden bazen me dediğini bilmiyor " bu babam sonunda bana da bunu yaptı allahım çıldırıcam beni "yok kızım... baban evi boşalttı seni istemediğini onu aramamanı bundan sonra başının çaresine bakmanı söyledi" ne yani sen yoluna ben yoluma mı demişti hem de benden önce!!, ne diyorum ben az önce ona bişey olmasın diye düşünürken beni terk ettiğini ogrendim şimdi de oturmuş benden önce evi terk ettiği için sinirleniyorum kafam allak bullak Elif hanımın yüzüne bakarken o da dikkatli bir şekilde yüzümü inceliyordu sanırım hasar tespiti yapıyor "Ben yanı şey ımm bi akşamlık burda kalsam olur mu yani yarın bi ev bulabilirim...heralde" anlayışla yüzüme bakıyor sanırım kabul edecek "Olmaz kızım" nee! hadi ama izin vereceğini düşünmüştüm tabi kadın haklı babası bırakıp gitmiş ben niye evime alayım ki diye düşünüyor tabi doğru "Olmaz çünkü baban herşeyi aldı evde bir çöp bile bırakmadı körolasıca sen gel benimle birlikte kal sonra bi çaresine bakarız" evvet anın heyecanıyla kadına sarılıp öpüyorum sanırım eve giremeden dışarda kalıcam ama şöyle bi sorunumuz var bu geçe Elif hanımda kalıcam peki sonra hem babam neden beni bırkatı ki şimdi sanırım bu gece benim için baya uzun olucak düşünmeye başlamadan önce yemeklerimizi yiyoruz sıcak bi çorba iyi geldi hem bana hem mideme daha sonra bana odamı gösteren elif hanım beni yalnız bırakmak için çıkıp gidiyor ve düşüncelerimle baş başa kalıyorum ilk önce sunu bi netleştirelim su andan itibaren evsizim param yok pulum yok babam yok evet babam yok daha dün akşama kadar terk etmeyi düşündüğüm babam yok istediğim oldu ama ben yine de mutsuzum gözlerimden yaşlar bir bir akmaya başlıyor sanırım bu bamam yüzünden döktüğüm son yaşlar bundan sonra daha güçlü durmalıyım onsuz da yaşayabilirim ben ama önce daha fazla maaşı olan bi iş bulmam gerek sonra bi ev başkada hiçbirşeye hiçkimseye ihtiyacım olmayacak bu düşüncelerle birlikte gözlerim ağır ağır kapanmaya başlıyor ve ben kendimi uykunun sıcak kollarına bırakıyorum
##

Sabah tatlı bir uykunun kollarından nefis bi sabaha uyanıyorum nefis derken gerçekten nefis bi sabah çünkü mutfaktan çok güzel kokular geliyor burnuma hemen yüzümü yıkayıp mutfağa geçiyorum Elif teyze (elif teyze diyorum çünkü artık bi samimiyetimiz var) bana bakıp günaydın diyor ve çaylarımızı bardaklara döküyor çok tatlı bir kadın ama ben daha fazla ona yük olamam "kızım dün akşam iyi uyuyabildin mi?" ona içimden geçenleri soylüyorum çünkü buna ihtiyacım var birileriyle dertleşmeye ihtiyacım var "sabaha karşı ancak uyuyabildim bütün gece bundan sonra ne yapacagımı düşündüm bu olanları bundan sonra ne yapmam gerektiğini hepsini ve bir karar aldım benim daha iyi bir işe ve eve ihtiyacım var ama nerden iş bulabilirim bilmiyorum çünkü şu an çalıştığım iş yerine bile zorla girebildim nasıl ev bulacağımı bilmiyorum çünki elimde bir kuruşum bile yok o yüzden elimi çabuk tutmalıyım ve inan sana daha fazla yük olmadan gidicem söz" bunları bir çırpıda söyleyiverdim ona ama bana düşünceli bir şekilde kafa sallamakla yetindi bu halini meraklı gözlerle incelemeye başladım beş dakika sonra yüzü ışıldayarak bana baktı gözleri parlıyordu sanki düşüncelerini toparlamaya çalışır gibi hali vardı sonra birden konuşmaya başladı "Rena öncelikle sana şunu söylemeliyim ki bu kapı sana her zaman açık istersen hiç gitme ben bundan mutluluk duyarım ama illaki ben çalışmak istiyorum kendi evim olsun istiyorum diyorsan sana hem ev hem de iş bulmuş olabilirim kızım"ben ona anlamaz gözle bakarken o beni anlayışlı gözlerle süzüyordu inanamıyorum eğer gerçekten böyle bişel bulabildiyse mutluluktan şuracıkta ağlayabilirdim ama çok ta merak ettiğimden ona soran gözlerle baktım o da anlamış olacak ki hemen söze başladı "bi tanıdığım var büyük bir evde hizmetçilik yapıyor patronu zengin bir iş adamıymış galiba twk basına yaşsrmış evde bir sürü hizmetlileri varmış geçenlerde bi tanesini işten kovmuş sanırım yardımcı ihtiyacı var birini bulabilirsen bana yolla demişti hem maaşı da iyi senin maaşının iki katını veriyorlar bence iyi bi fırsat ama sen ne dersin bu işe" allah derim be ben daha ne isteyebilirim ki ama anlamadığım bişey ev bunun neresinde "Ben çok isterim ama sen ev de buldum demiştin ev meselesi nedir?" "Bu iş yatılı yani orda kalacaksın ev bulmana gerek yok " bence güzel bi fikirdi bu hemen kabul ettim tabiki ve bu sabah 11'de beni bekliyorlar amanın çok heyecanlıyım bu iş olursa kendi adıma büyük bi adım atmış olacaktım

A
RKADAŞLAR BU İLK KİTAP DENEMEMDİ UMARIM BEĞENİRSİNİZ İLK BÖLÜMDE SIKILMIŞ OLABİLİRSİNİZ SADECE RENANIN HAYATINI BİRAZ ANLAYIN İSTEDİM BU YÜZDEN İLK BÖLÜM SADECE RENAYLA İLGİLİYDİ BUNDAN SONRA OLAYLAR GELİŞECEK İYİ OKUMALAR 😍😍😍