Huzurum

Ön İzleme

Geleli saatler olmuştu. Kız ağlamaktan bir şey yapamayıp sadece oturdu en sonunda hıçkırıklarını umursamadan konuşmaya başladı.

"Peki şimdi mutlu musun karadeniz...
Beni sevdiyimden ayırdın. Belki biz şimdi çok mutlu olucaktık. Hayallerimiz vardı bizim. Konakta hep beraber yaşicaktık. Evlenicektik,bi kızımız bi oğlumuz olucaktı. Tabi kızımız tam bi babacı saçı gözü huyu her şeyi ona benzicek ti. Oğlumuz bana benziyo tabi. Arada tatlı atışmalar."
Derin bi nefes alıp devam etti
" Ben daha kızımızdan kıskanıcaktım. Bebeklerimiz in alışverişlerini beraber yapıcaktık tabi abartıyo. Biz bunları hak edicek ne yaptık karadeniz söylesene. Bu hayalleri kurduğum adam şimdi başka kadının kolarında. Belki de bizim kurduğumuz hayalleri onlunla kuruyodur belki. Andım olsun karadeniz sen benden sevdamı hayallerimi aldın ama bu ruhtan bu kalpten bu sevdayı silemiceksin."

Son kez baktı karadeniz in asi hırçın sularına o muhteşem kokusunu son kez çekti ciyerlerine ve ardına bakmadan gitti.

Gerçek aşk kalem ile yazılan dudaktan süzülen deyil yürekle yazılan ruha kazınan dır.

Belkide bu bi son deyil başlangıçtır..