CHAPTER 2: MANANG

90 6 0
                                    

JANE'S POV

“kulang ng isa ang mga box ko!!”


Sigaw ko ulit


“bumaba ka nga dito nagsisigawan tayo ehh!!”


Hahaha oo nga nagsisigawan na kami


Bumaba ako tulad ng sinabi nya


“alam mo kung nasan?”


Tanong ko sakanya


“may mga box pa kasi dun sa kotse kaya baka meron pang iyo dun kunin mo nalang”


Sabay abot nya sa susi


“k.”


Umalis na ako sa sala at lumabas para puntahan ung garahe


Ang kulit kasi sabi ko ku---


“ineng penge naman ako makakain”pag hingin ng isang matanda sa harap ng garahe


“ahh manang wait lang po kuha lang po ako sa loob”


paalam ko


“ahh ineng may dalawa ka pang kaibigan na babae sa loob ng bahay na toh diba?”


Tanong nya


 nagtaka naman ako


 pano nya nalaman eh simula ng nakadating kami dito sa bahay


di pa lumalabas sila annica at klane


“ahhmmm opo”sagot ko ng may galang


“ineng wag mong hahayaang mag kasira sira ang pagkakaibigan nyo dahil sa isang lalaki ah”


Mas nagtaka na ako


“di naman po masisira ang pagkakaibigan naming ehh malaki po ang tiwala namin sa isa't isa saka kung magaaway away din po kami hindi dahil sa lalaki masyado pong mababaw ^_^ ”

Nagbigay ako ng matamis na ngiti na walang bahid ng duda

Alam kong walang makakasira sa friendship naming tatlo

Sagot ko at pagtanggol sa mga kaibigan ko


“kung iyan ang iniisip mo ineng”


Sagot nya at sumandal sa wall ng garahe naming

“kuha napo ako ng pagkain ha”


Paalam ko

Syempre para hindi naman nakakabastos kailangan ko paring gumalang mas matanda parin sya sakin

FRIEND?!?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon