HIS TINKERBELL
When I was still a child I've always dreamed of my ideal wedding, nakakatawa no? Bata palang nangangarap na ng kasal, Anyways my preferred wedding is just simple...sa simbahan...may dekorasyon na telang asul at puti...sa bawat hakbang ko papunta sa altar ay may asul na rosas akong madadaanan, and of course sa iisang lalaki ko lang pinangarap ang lahat ng iyon, Peter, my childhood pal
Nasa sinapupunan palang kami ng aming mga magulang ay masasabi kong, magkaibigan na kami, muntik pa ngang magkasabay ang birthday namin dahil 11:34 siya ng january 5 ipinanganak samantalang 12:09 naman ako ng january 6, how funny right
While growing siya na ang kasakasama ko, nagkaroon siya ng kaibigang lalaki, I got also girl friends, but my bond with Him didn't change nor decrease and whenever we're together I'm at my happiness state
When we reach high school, still nothing change, he entered varsity while I joined our campus journalist, lagi rin nag kakaroon ng family gathering ang mga pamilya namin kaya halos nakatira na kami sa iisang bahay, he would sleep over in our house, and I will do the same, but in different rooms syempre, strict kaya parents ko
College. A not so big but unusual change happen, wala na yung pag sasabay naming kumain sa canteen, pag gawa ng assignments even our simple review, naisip ko nalang na nagiging mature na kami kaya ganon, we're still friends di na ngalang sing close ng dati but still we're open with each other, yun nalang siguro ang pinanghahawakan ko,
One time pumasok sa isip ko na umamin about my feelings for him, pero syempre mas nananaig ang takot kong pati ang natitira naming pag kakaibigan mawala ng dahil lang sa nararamdaman ko, so I kept it to myself
Kahit pa masakit, especially nung nagka girlfriend na siya,
My first heartbreak
I convince myself to be happy for him and just move on, thankfully nagawa ko naman bukod ngalang sa mag move on, not gonna lie I still love him, yes more than a friends, but like always I conceal it, tinuon ko nalang ang sarili ko sa ibang bagay
We both graduated and got our desire career, I enter a tv channel who specialize news and documentary while he got a position in their company, Di pala biro ang magka trabaho, pressure, pagod, gutom,antok, at stress lahat sabay sabay na buti nalang at full support ang parents ko at mahal ko ang ginagawa ko
On his case kahit pa mahal niya ang ginagawa niya at suportado rin siya nila tito at tita, he can't manage it not to mentiom his demanding girlfriend, nakakgulat nga't hindi naman ganon yung babae nung una
I receive a text from him
"i need you"
Without thinking I fix my things and make my way to him, natagpuan ko siya sa paborito niyang bar, na pag mamay ari rin ng isa sa mga pinagkakatiwalaan niya
I never seen him that drunk that night, di pa ako nakakalapit sakaniya amoy ko na ang alak na sa tingin ko kanina pa niya tinutunga
As a Friend...well to him, I ask what is wrong, he just smiled and laughed like an Idiot
"mahirap ba akong mahalin?"
That's his question after he told me na, he got rejected, his proposal got rejected, and his girl's reason is masyado daw siyang tuon sa trabaho at walang panahon sakaniya, what a b*tch
I listen to his rants, mugtong mugto ang mata niya sa kakaiyak, ganoon niya ka mahal ang babaeng yon para umiyak siya ng ganito, nakaka ingit.....biro lang,
Ng makita kong late na inaya ko na siya umuwi but he insist to stay, so I've decided na isa lang oras, malabas niya lang lahat ng sakit na mararamdaman niya
"pano kaya kung ikaw nalang?...total ikaw lang naman nakakaintindi sakin, ikaw lang nakakakilala sakin ng buo, tanggap moko, suportado moko...ikaw nalan...ikaw nalang..."
And with that my first kiss was taken.
Bumaba na ako sa kotse na kanina ko pa sinasakyan, oras na para pumasok, tinignan ko maigi ang simbahan na ito, wala paring pinag bago, dito kami bininyagan ni Peter, I'm happy na na preserve ito at gaya padin ng dati
With a heavy heart I make my entrance, lahat ng tao nasaakin ang tingin, naginginig pa ang kamay buti nalang at mahigpit ang hawak ko sa bulak lak na nasaaking kamay, bawat hakbang ko nakikita ko sa aking gilid ang mga asul na rosas, abo tenga ang ngiti ko lalo na ng makita ko siya na nasa harap ng altar at nakatayo
I give him my sweetes smile, at tuluyan ng bumagsak ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan, one last smile at pumunta na ako sa pwesto ko, nakatingin parin ako sakaniya ganon din siya sakin
Nahinto ang aming titigan ng dumating na siya, lumingon ako sa entrada ng simbahan , there a beautiful woman came, with her simple yet elegant gown that matches her simple personality, she walk her way to his soon to be husband ,mas lalo pa akong ngumiti kasabay ng pag patak pa ng mas marami ko pang luha,
Finally, Peter found his wendy
My name Is Thereese , HIS TINGKERBELL
